Toontje (50): “De eerste keer dat ik Ghana bezocht was in 1999, met m’n Ghanees-Nederlandse man. Hij had destijds enorm veel heimwee naar zijn thuisland. En ik was meteen verkocht. De gemoedelijkheid, de vriendelijkheid, het gevoel van vrijheid… Ondanks het hemelsbrede verschil met m’n eigen cultuur en afkomst, voelde ik me er helemaal thuis.

Al snel speelden we met het idee om naar daar te verhuizen. We zijn gedurende zeven jaar regelmatig naar Ghana gereisd om alles voor te bereiden en ons huis in orde te brengen. In die periode ben ik in Nederland bevallen van twee prachtige zonen. Het was een bewuste keuze om onze kinderen in Nederland te krijgen. Ik zag het niet zitten om in een Afrikaans ziekenhuis te bevallen, en heb er nog altijd niet veel vertrouwen in.

Verhuis

In 2007 was het dan eindelijk zover. Na een jarenlange voorbereiding zijn we met onze zoontjes Tyrone en Romeo naar Accra, de hoofdstad van Ghana, verhuisd. De kinderen speelden trouwens een grote rol in onze beslissing om te verhuizen. Kinderen ervaren hier veel minder stress dan bij ons. Ze ‘moeten’ veel minder en krijgen de kans om nog echt kind te zijn.

Ondanks het feit dat ik volledig achter dit avontuur stond, bleek het ook moeilijk. Je vertrouwde omgeving achterlaten om helemaal opnieuw te beginnen… Ik wil niemand afschrikken, maar je leven helemaal omgooien is echt geen piece of cake. Het was behoorlijk wennen. Wennen aan het klimaat, het eten, de chaos, het lawaai, het stof, de muggen…

Wennen

De hitte viel me het zwaarst. Het is hier heet, heter, heetst. “Altijd lekker warm!”, zeggen de mensen vaak. Maar beeld je maar eens in dat je altijd in gemiddeld 30 graden moet werken. Ik kan je verzekeren dat je energie het dan wel eens laat afweten. Alles gaat langzamer en dat is best frustrerend. Het koudste dat ik hier ooit heb meegemaakt was 15 graden en toen zat ik in de bergen.

Verder was het wennen aan alles wat wij vanzelfsprekend vinden, maar dat hier niet is. De kraan openen en zien dat er geen water uitkomt. Brood in de broodrooster steken en na tien minuten merken dat er geen stroom is. Post kennen ze niet in Ghana. Het voordeel is dat je geen rekeningen in de bus krijgt, maar ook geen leuke kaartjes natuurlijk.

Verschil

Een levensgroot verschil is hun kijk op het leven. Tijd is eigenlijk niet belangrijk. De mensen leven van dag tot dag, terwijl wij heel toekomstbewust leven. Zij zien hun kinderen als hun toekomst. Die zorgen voor hen als ze ouder zijn. Hun houding tegenover tijd maakt ook dat afspraken maken moeilijk is. Vijf minuten kunnen even goed twee uur zijn. Een mopje bij het maken van een afspraak is vragen of ze op zijn Ghanees komen of op zijn Europees.

Centraal in hun leven staat het geloof. Het geeft hen kracht en hoop. Hoop op een beter leven... Ze geloven heel sterk dat alles in Gods handen ligt. Ik geloof ook, maar ga zelden naar de kerk. Uitleggen waarom ik niet ga, doe ik niet. Eindeloze discussies krijg je dan. Maar ik moet toegeven: de zeldzame keren dat ik ga, is het leuk. Heel vrolijk, met veel gezang en dans.

Verder

Toen ik hier een jaar woonde, ben ik gestart met een tweedehandswinkeltje in interieurspulletjes. Ik voer de spullen in vanuit België en Nederland via een container. Die komt aan in de haven van Tema. Een heel gedoe is dat. De container wordt vaak opengemaakt om te controleren. Als je pech hebt, halen ze er alles uit. Intussen heb ik wel een netwerk opgebouwd en gaat het allemaal wat vlotter. Al blijft het wennen aan het afdingen. Maar ik vind het zalig werk.

Ondertussen woon ik hier tien jaar en ben ik volledig ingeburgerd. Het enige dat me van slag heeft gebracht is de scheiding van m’n man. Scheiden doet lijden, maar als je ver van huis bent, is het eens zo moeilijk. Toch wil ik blijven. M’n kinderen zijn hier heel gelukkig. Voor hen is het onbetwist hun thuis. Ik hou van het land en de mensen en heb intussen een nieuwe liefde ontmoet. Het mooiste compliment is dat de Ghanezen mij Ghanees vinden, en de blanken ook. Meer geïntegreerd kan je volgens mij niet zijn.” <lacht>

E-mail: Toontje.Franssen67@hotmail.com