Buitenland

Wonen en werken in Zuid-Afrika

Yannick liep in 2015 stage in Zuid-Afrika. Nadien reisde hij nog enkele maanden door de provincies Oost- en West-Kaap. Dit beviel hem zo dat hij besloot er een job te zoeken. Yannick: “Je kan Johannesburg in zekere zin vergelijken met Brussel: een stad die zelden liefde op het eerste gezicht opwekt, maar na verloop van tijd langzaam onder je huid kruipt.”

Yannick (28): “Ik heb Johannesburg leren kennen in 2015 tijdens een stage bij het African World Heritage Fund (AWHF). Nadien heb ik nog enkele maanden gereisd in Oost- en West-Kaap. Dit beviel me zo goed dat ik, terug in België, besloot om een job te zoeken in Zuid-Afrika. Van een vriend van me vernam ik dat er zoiets bestond als een Frans young professional programma ‘VIE’ (Volontariat Internationale en Entreprise). Dit programma is gericht naar jongeren tot en met 28 jaar. Bedoeling? In het buitenland tijdelijke werkervaring opdoen bij een Frans bedrijf. Het programma staat niet alleen open voor Fransen maar voor alle inwoners van de EU. Ik heb me kandidaat gesteld. Het resultaat is dat ik sinds november 2016 werk bij een Frans reclamebureau in Johannesburg.

Vroege vogels

Ik ben digital marketing manager. Dit betekent dat ik grote en middelgrote bedrijven help om zichzelf vindbaar te maken op het web en doeltreffende online advertenties publiceer. Tot mijn klanten behoren een meubelretailer à la IKEA, een keten van privéklinieken, verschillende NGO’s,  een keten van fastfoodrestaurants, een ginmerk… Heel uitlopend dus.

De manier van werken is grotendeels hetzelfde als in België, wellicht ook omdat het een Frans bedrijf is. Het belangrijkste verschil is dat de werkdag beduidend vroeger begint en ook vroeger ophoudt. Het is heel normaal om op te staan om 5 uur, tussen 6 uur en 7.30 uur te gaan sporten, en om 8 uur op kantoor te zijn. De werkdag is gedaan tegen 4 uur. En op vrijdagnamiddag stoppen er velen vroeger met werken. Ook in het uitgangsleven begint alles vroeger en is alles vroeger gedaan. Na middernacht zijn de meeste zaken gesloten.

Ruwe diamant

Ik woon in Johannesburg, de grootste stad van Zuid-Afrika. Het is een uitgestrekte metropool zonder echt centrum. Als je via de snelweg van het uiterste Noorden naar het uiterste Zuiden van Johannesburg rijdt, ben je makkelijk drie kwartier tot een uur kwijt. De agglomeratie Johannesburg telt rond de 9 miljoen inwoners. Ik woon in een van de meest noordelijke suburbs: Fourways. Fourways staat erom bekend de snelst groeiende commerciële en residentiële wijk te zijn in heel Johannesburg. Gigantische winkelcentra schieten hier als paddenstoelen uit de grond.

Als ik de keuze had, zou ik de oudere, en meer zuidelijke buurten verkiezen zoals Melville, Northcliff, Greenside of Norwood. Probleem is dat het verkeer rond het spitsuur altijd muurvast zit. Vandaar dat ik beslist heb om op vijf minuten rijden van m’n werk te gaan wonen. Ik woon samen met een Zuid-Afrikaan en deel met hem een huis met drie slaapkamers, twee badkamers en een grote tuin met zwembad. De huurprijs valt mee. Ik betaal maar 4200 rand per maand (= ongeveer 280 euro).

Ik woon héél graag in Johannesburg. Het is zonder twijfel een grootstad. Veel Europeanen kiezen voor Kaapstad wanneer ze de keuze maken om te emigreren naar Zuid-Afrika. Logisch: de schoonheid van Kaapstad valt niet te evenaren. Johannesburg is veel ruwer, ongepolijster. Maar dat trekt me net aan. In zekere zin kan je Johannesburg vergelijken met Brussel: een stad die zelden liefde op het eerste gezicht opwekt, maar na verloop van tijd langzaam onder je huid kruipt.

Rijdende krotten

Waar ik erg heb aan moeten wennen is, het ontbreken van fatsoenlijk openbaar vervoer. Zonder eigen wagen ben je niks, en volledig aangewezen op Uber. De echte waaghalzen nemen de onofficiële taxi’s: meestal witte minibusjes (rijdende krotten) die alle verkeersregels aan hun laars lappen en geregeld in het nieuws komen door de zware ongevallen die ze veroorzaken.

Ook opvallend is het onveiligheidsgevoel dat hier heerst. Doordat de kloof tussen rijk en arm zo groot is, is er veel criminaliteit. De enige huizen die niet omringd zijn door hoge hekken met daarop elektrische prikkeldraad, zijn die van eigenaars met minstens twee grote waakhonden. Er doen veel horrorverhalen de ronde: van gewelddadige inbraken en housejackings tot de zogenaamde ‘plaasmoorden’ (moorden op blanke boeren).

Wat ik dan weer heel fijn vind is dat iedereen -van de kassierster tot de callcenter agent- telkens vraagt “How are you?”. Ik moet de eerste kassierster in België nog tegenkomen die me aanspreekt met de woorden: “Goeiemiddag, hoe gaat het met u?”

Veelzijdig land

Tijdens mijn vrije tijd ga ik vaak duiken. Ik ben lid van een duikschool, en ben bezig met het niveau van Divemaster te behalen, het eerste niveau voor profs. Wanneer ik niet aan het duiken ben, breng ik tijd door met vrienden. In Johannesburg is er altijd wel iets te doen: hippe food markets, concerten, exposities, feestjes… Daarnaast probeer ik ook zoveel mogelijk te reizen. Wanneer er een verlengd weekend is, ben ik meestal de boer op. Ik heb al heel wat gezien van Zuid-Afrika en ben ook in de buurlanden Swaziland en Lesotho geweest, maar er staat nog heel wat op mijn wenslijstje.

Zuid-Afrika is echt een prachtig en veelzijdig land. Ik hou van de vele verschillende nationaliteiten, de diversiteit, de openheid van de mensen, het fijne weer, de lage levenskost, het constante gevoel van vrijheid en de kosmopolitische sfeer. Ik ben erin geslaagd om een ruime kennissenkring op te bouwen en heb een paar goede vrienden.

Nieuwe avonturen

Mijn contract loopt af binnen een zestal maanden. Hoewel m’n werkgever heeft aangeboden mijn contract te verlengen, heb ik vriendelijk bedankt. Ik voel dat het tijd is voor iets nieuws. Ik ga eerst een paar maanden rondreizen in Mozambique, Malawi, Namibië, Angola en Botswana. Daarna zien we wel wat de toekomst me brengt!”

 

E-mail Yannick: yannickvanw@hotmail.com

Yannick liep stage in Zuid-Afrika met behulp van een beurs van de Vlaamse overheid: fdfa.be.

Meer info over het young professional programma VIE vind je op civiweb.com.

 

 

Buitenland

Ook interesse?

  • Wil je graag getuigen over je ervaring in het buitenland? Mail naar de redactie.
  • Droom je van een buitenlandse ervaring? Lees meer op 'Werken in het buitenland'. 

Ook interessant

Wonen en werken in Kenia

Christel: “We vinden het heerlijk om niet meer deel te nemen aan de ‘rat race’. We werken hier 7 op 7, maar toch voelt het anders. Het zonlicht helpt.”

Wonen en werken in Noorwegen

Jetske is graag onderweg. Letterlijk en figuurlijk. “Ik probeerde te passen in het huisje-tuintje-boompje-verhaal, maar dat lukte niet. Het zit in mij om op ontdekking te gaan."

Wonen en werken in de Dominicaanse Republiek

Eva was nog maar net terug van Suriname of ze voelde het alweer kriebelen. Toen ze een vacature zag met de titel 'Avontuurlijke leerkracht in de Dominicaanse Republiek’, was ze verkocht. 

Wonen en werken in Thailand

Steven pendelt al enkele jaren tussen Hongkong en Thailand en verloor er z’n hart. En ook bijna een been. “Als je langs een oprit wandelt in Thailand, riskeer je een hondenbeet in je kuiten."

Wonen en werken in Duitsland

Om vlot te kunnen communiceren met de familie en vrienden van z'n Duitse vrouw, ging Tom werken in Mainz. “Mijn Duits reikte niet verder dan: Wienerschnitzel, was ist denn das?” 

Wonen en werken in Frankrijk

Het hele jaar door een vakantiegevoel? Voor Céline en Gijs is het de realiteit. Zij verhuisden eind vorig jaar met hun kinderen naar Frankrijk om een camping uit te baten.