Je hebt gezocht op

Werkloos zijn is hard. We interviewden drie ervaringsdeskundigen die vertellen over deze donkere periode in hun leven. Liesbeth: “Ik voelde me elke dag schuldig, ook in het weekend en op vakantie. Hoe langer ik werkloos was, hoe erger het werd. Zeker met een bezorgde moeder die me telkens die ene vraag stelde: “Heb je nu al iets gevonden?”

Anna was dolgelukkig met haar eerste job, maar merkte snel dat er iets mis was. “Mijn baas vertelde vreselijke dingen over mijn collega’s, terwijl ze me net heel sympathiek leken.” 

Koen: "Toen ik hier toekwam, zweette ik me kapot. Het regende en het was warm. En het was pikdonker, om 3 uur in de namiddag."

Wat als Cupido toeslaat op het werk? Esther: “Ik herinner me de eerste keer dat ik Jeroen zag. Het was een saaie meeting met saaie collega’s en daar zat hij. Een mooie jongen met krullen."

Katia ruilde haar labojas in voor een leven achter de lens. “Fotografie is een uitdaging. Als ik er dan in slaag om dat ene fantastische beeld te nemen, maakt dat me zo gelukkig!” 

Routines. Sommigen gruwelen ervan en vinden ze saai. Anderen zweren erbij en kunnen niet zonder. We laten vier routine-adepten aan het woord. Tom: “Routines geven me rust en structuur.”

Ann deed vrijwilligerswerk bij een organisatie die hulpbehoevende kinderen opvangt in Ukunda. “Van zodra ik de luchthaven uitstapte, voelde ik me thuis."

In 2000 vertrok Veerle naar Londen. "De boottocht duurde langer dan gedacht en de snoepzak die mijn zus me kocht, at ik in één ruk leeg."

Guido: "Een studiegenoot vertelde me dat hij de reclamewereld vaarwel had gezegd en zich nu ongelooflijk goed amuseerde."

Frank: "Als twintiger reisde ik de wereld rond, als dertiger specialiseerde ik me in Afrika en als veertiger ontdekte ik Madagaskar."