Je hebt gezocht op

Vorige week kwam Yassin, een Nederlandse student, op me af, met een Snickers. "Dat heeft u wel verdiend". Gisteren was het een andere student, M., die me na de les toevertrouwde: "Ik heb mijn Rilatine niet geslikt vanmorgen en toch bleef ik geboeid, de hele tijd!" Daarvoor doe ik het.

Kun je me helpen betere antwoorden te formuleren op de vragen die ik moeilijk vond tijdens mijn sollicitatiegesprek? Kun je me helpen om een plan te maken om mijn zwakke punten te verbeteren na mijn sollicitatiegesprek?  

Dat beviel me zo, dat ik na m’n studies besloot er werk te zoeken. Het was daar dat ik via een gemeenschappelijke vriendin een Fransman tegen het lijf liep. Ik was niet op zoek naar de liefde. Ik voelde me prima in m’n eentje. Maar hij heeft me zodanig gecharmeerd dat ik gezwicht ben.

Het heeft me wat tijd gekost om dat niveau te bereiken. Maar sinds ik het gevoel heb dat dit credo bij me past, staat één ding voor mij als een paal van gewapend beton boven water: Ik maak geen goede voornemens meer.

Ik ga mijn werk beter kunnen combineren met mijn privéleven, en dit is onbetaalbaar voor me!” Zeg dat je gaat blijven De kans is groot dat de werkgever je tijdens het gesprek gaat vragen hoelang je deze baan wil blijven doen.

Dan heb je ook het meest aan me. Hetzelfde met administratie. Ik besef met mijn volle verstand dat administratie al het andere mogelijk maakt. En toch lukt het me niet om dat in orde te brengen. Ik voel een lichte weerzin tot zware walging, als ik venster-envelopjes zie.

Altijd en overal eerlijke feedback geven, het is iets dat ik probeer te doen en ook anderen van probeer te overtuigen, maar bij Mustafa lukte het me niet onmiddellijk om zijn nogal inefficiënte werkwijze te benoemen. 

Wat zij me op haar beurt wel kwalijk nam. Ik deed het omdat ik haar ken. Ze heeft geen echt studiehoofd, ze is meer zoals ik; als het intuïtief goed zit dan is ze er zo mee weg, in het andere geval is het lastig en volgt weerzin en middelmatigheid.

Verfrissend Wat me hier bevalt? Uiteindelijk toch de eerlijkheid en directheid. Je weet precies waar je aan toe bent. Het lijkt ook alsof vriendschappen veel dieper gaan. Zo open als de ramen hier zijn, zo open zijn de harten. Dat vind ik heel bijzonder! Natuurlijk erger ik me ook wel eens.

Sarah: “Tijdens een vergadering voelde ik me ontzettend boos en gefrustreerd door de onredelijke eisen van een klant. Ondanks mijn pogingen om kalm te blijven, merkte de klant mijn irritatie op. Nadien voelde ik me slecht omdat ik mijn emoties niet onder controle had.