Je hebt gezocht op

Cato (22): “Tijdens mijn studies leerkracht basisonderwijs ging ik op Erasmus naar Martinique. Ik maakte ook verschillende vrijwilligersreizen met Bouworde vzw. Telkens weer merkte ik hoe fijn en belangrijk het is om andere culturen te leren kennen.

Ik heb toen overwogen om een graduaat bouw te volgen in avondonderwijs, maar in combinatie met een voltijdse job en mijn kinderen was dat niet haalbaar. In januari 2016 werd ik werkloos en raakte ik in de put . Ik had nog nooit thuisgezeten en had me altijd 100% ingezet voor mijn job.

Er ligt een stapel Agatha Christies op mijn salontafel. Eindelijk heb ik tijd om ze te lezen. Mijn gps is opgeladen en de wandelschoenen staan klaar. Benieuwd waar ze me gaan brengen!

Op het einde van de stage vroeg mijn baas me of ik 6 maanden bij hen wou komen werken als kinderanimator. Ik heb meteen ja gezegd. Wat kon ik meer wensen? Het was de ideale manier om ervaring op te doen en mijn talen te oefenen! Geen tijd om te feesten Mijn werkdagen hadden een strakke planning.

Op cameramuze.be en mijn socials vind je voorbeelden van mijn werk. Lopen, vliegen, springen… Mijn werkdagen zijn nooit hetzelfde en ik werk vaak op momenten dat anderen vrij zijn. Mei is de drukste maand voor fotoshoots. December en januari zijn de rustigste maanden.

Natuurlijk besteed ik altijd veel zorg aan mijn sollicitatie- en motivatiebrieven. Maar uiteindelijk is dat maar een soort van folder waarmee ik mezelf en mijn interesse in de job kenbaar maak.

Jurgen: “Na mijn werkdag vind ik het fijn om even alleen te zitten op de trein met een boek. Het is mijn ritueel om de werkdag af te sluiten. Een tijd geleden stond ik te wachten op het perron, m'n boek al in de aanslag. In mijn ooghoek zag ik een collega die ik niet zo goed kende.

"Mijn aankomst in Finland was vreemd. Ik kwam er terecht in een klein stadje aan de westkust, Rauma. Mijn gastfamilie woonde in het oude gedeelte van de stad, in een mooi houten huis dat volgens de traditionele Finse manier gebouwd was. Mijn kamertje werd nog verwarmd met een open haard.

Cafe carajillo Ik vond mijn nieuwe baan echt leuk . Ten eerste moest ik ’s morgens nooit vroeg beginnen. Ik stond pas tegen 11 uur achter de bar en 's avonds was ik om een uur of één al klaar met werken. Regelmatig begon ik zelfs pas om 16 uur te werken.

Als ik in de ogen van mijn Chinese medewerkers weer eens te streng ben, antwoorden ze nu al wel eens: “We kunnen gemakkelijk ander werk vinden, hoor!” Recht van de sterkste Een van de leukste dingen hier is met Chinezen eten en erover praten.