Je hebt gezocht op

Ten tweede miste ik het sociale contact met collega’s enorm. Zulke oppervlakkige, maar leuke contacten zijn niet te onderschatten.” Houvast Wat maakt werkloos zijn draaglijker? Liesbeth, Steven en Hannah vertellen wat hen heeft geholpen . Vrijwilligerswerk .

Ik wilde ook blijven contact houden met het "buitenland". Vandaar onze b&b . Buitenlandse bezoekers verwelkomen is ook een beetje reizen, denk ik dan maar. En het geeft me de kans om ons kleine landje te promoten. Van Hagelandse streekproducten, tot onze befaamde chocolades en bieren.

Maar ruim genoeg om het nieuws in België te volgen, voor sociale media en het contact met vrienden en familie. De moeilijkste momenten aan boord zijn de feest- en verjaardagen. Als ik tijdens een videogesprek zie hoe de sfeer thuis is, heb ik het lastig omdat ik er niet bij ben.

Het valt me elke dag op dat menselijk contact hier nog belangrijk is. Als senior of digibeet kan je altijd terecht aan een loket waar je geduldig geholpen wordt. De mensen zijn ook opener en socialer. Tijd is minder belangrijk. Dat heeft ook een keerzijde. Tijd vergt elasticiteit.

Ik geniet heel erg van het contact met de klanten en mijn collega's. Ik hou van de schoonheid als de juiste persoon en de juiste outfit samenkomen. En ik leer nieuwe delen van mezelf kennen: zo ben ik bijvoorbeeld  best commercieel en competitief ingesteld.

Trouwens, als je een vervelend gevoel hebt door bij een collega op de trein te ‘moeten’ zitten, heeft die collega ook niet veel aan dat contact. Eerlijk zijn is dus de boodschap. Alleen moet ik bekennen dat ik dit nog niet heb gedurfd.”

Dat blijven we dus ook doen: de cultuur nog beter leren kennen, het contact met de buren verder opbouwen, het dialect oppikken... En daarnaast willen we heel graag weer meer reizen. We hebben samen al wel wat landen gezien. Dat willen we ook terug oppikken.

Zeker in deze tijden waar online lesgeven het echt contact onmogelijk maakt.  Ik ben niet trots op mijn eerste reflex. Maar ik wijt het aan de opvoeding en de attitude die ik hierboven schetste. Mijn eerste bedenking was een erg zure oprisping: "Zijn het nu echt allemaal mietjes? Wat een pampering!

Er is ook meer fysiek contact. Kinderen en jongeren zijn nog vaak op straat te vinden, in plaats van voor de tv of computer. En het klimaat is natuurlijk ook een meevaller. Waar ik me aan erger is hun constante lak aan regels.