Welzijn

De burn-out van Tina

Een psychotherapeute die deeltijds aan de slag gaat als verkoopster bij een Belgisch modelabel. Een vreemde carrièrewending? Niet voor Tina, die een poos geleden werd geveld door een burn-out en daar heel wat wijzer van werd. Hoe tuimelde Tina de dieperik in? Hoe kreeg ze haar energie terug? En welke lessen leerde ze? Ze getuigt.

Tina: (38): “Voor mijn burn-out was ik voltijds psychotherapeute. Als ik vandaag op de periode voor mijn burn-out terugkijk, besef ik dat ik al jaren op halve kracht draaide. Ik had jaren met plezier als therapeute gewerkt, maar de laatste twee jaar putte ik er nog maar weinig voldoening uit. Ik voelde me niet meer thuis in de organisatie waarvoor ik werkte, en het werd steeds duidelijker dat ik meer wilde dan enkel therapie geven.

Bovendien zorgden een energievretende verbouwing en relatieproblemen voor flink wat emotionele stress. Ik sliep slecht, voelde me vaak moe en onrustig, en hield er een ongezond eetpatroon op na -met veel snoep, cola en koffie- in een poging om mijn vermoeidheid te overwinnen.”

Totaal uitgeput

Door de combinatie van al die factoren, geraakte Tina uiteindelijk totaal uitgeput. Op een bepaald moment voelde ze dat ze zo niet meer verder kon, en ging ze langs bij haar huisarts. Daar kreeg ze een week ziekteverlof. Om tot rust te komen. En dat lukte. Meer zelfs: ze viel compleet stil! Haar burn-out was een feit.

Wat volgde was een zware periode van twee jaar, met veel vallen en opstaan. Toch is Tina vandaag vooral dankbaar dat ze dit heeft meegemaakt.

Blijer mens

Tina: “Het klinkt misschien raar, maar dankzij mijn burn-out kreeg ik eindelijk de rust en de ruimte om mijn leven terug op orde te krijgen. Ik leerde heel wat uit deze periode, en dat heeft van mij een blijer mens gemaakt.

Ten eerste besef ik nu dat ik mijn kwetsbare kant moet toelaten. Voorheen zag ik mezelf als iemand met sterke schouders en veel draagkracht. Intussen heb ik geleerd om mijn gevoelige en kwetsbare kant meer toe te laten en voel ik me een completere mens.

Een tweede les die ik leerde is ‘the best things in life are free’. Sinds mijn burn-out werk ik bewust minder dan vroeger. Ik moet het financieel met minder doen, maar dat weegt niet op tegen de ruimte die ik heb om voluit te genieten van het leven: ik heb meer qualitytime met mijn metekindjes en tijd voor familie en vrienden, ik kan weer boeken lezen of onderweg even stoppen om te kijken naar waaiend riet in de berm of een mooie wolkenhemel… Die zaken zijn zalig, kosten niets en zijn tegelijk onbetaalbaar.

Spring

Een derde les: durf af en toe een andere richting kiezen, en spring! Alleen zo kan je weten wat de juiste weg is. Als je je vergist, heb je het tenminste geprobeerd en kan je weer andere opties verkennen.

Ik wist al heel lang dat ik geen voltijdse therapeute meer wou zijn, maar ik was bang om een nieuwe richting te kiezen. Ik bleef alle opties telkens opnieuw afwegen. Dat was zeer vermoeiend. Toen er een vacature vrijkwam in de winkel waar ik nu werk als verkoopster, besloot ik eindelijk om het erop te wagen. Nu ben ik zo blij dat ik gesprongen heb! Ik geniet heel erg van het contact met de klanten en mijn collega's. Ik hou van de schoonheid als de juiste persoon en de juiste outfit samenkomen. En ik leer nieuwe delen van mezelf kennen: zo ben ik bijvoorbeeld  best commercieel en competitief ingesteld.

Mijn job als verkoopster vormt een mooi tegengewicht voor mijn werk als psychotherapeute -want daar ben ik intussen ook weer mee gestart. Ik ben zo blij dat ik opnieuw aan het werk ben. Mijn jobs geven structuur aan mijn dagen, zorgen voor fijne sociale contacten en geven me energie. Ik voel eindelijk weer de voldoening die ik jaren heb gemist.

Vertrouw

Tenslotte leerde mijn burn-out me om geduld te hebben, en te vertrouwen. Toen ik in het begin thuis was, dacht ik: over een maand ben ik beter. Maar dat bleek -maand na maand- niet zo te zijn. De onzekerheid over hoe lang mijn burn-out zou duren, vond ik heel moeilijk. Ik wilde zo snel mogelijk terug vooruit. Ik begon pas te genezen toen ik me overgaf aan het feit dat het nu even niet lukte, en dat dat oké was. Dat er helemaal niks moest, behalve goed voor mezelf zorgen en gewoon 'zijn'. Ik wist niet wanneer het beter werd, maar ik leerde erop vertrouwen dat het ooit beter zou worden.”

 

 

Ook interessant

Partner met burn-out

Heeft je partner een burn-out? Dan legt dit een serieus gewicht op je relatie en je eigen gemoed. Hoe kan je er zijn voor je partner? En wat doe je beter niet? We geven tips.

Mentaal al op pensioen

Niet gemotiveerd. Geen zin om bij te leren. Nauwelijks binding met het bedrijf waarvoor ze werken. Wat vang je aan met mensen die mentaal al met pensioen zijn, maar eigenlijk nog jaren voor de boeg hebben?

De burn-out van Moniek

HR-consulente Moniek werd vorig jaar geveld door een burn-out. "Toen mijn collega’s me vroegen hoe mijn vakantie geweest was, barstte ik in huilen uit."