Je hebt gezocht op

Help me een slotparagraaf te schrijven waarin ik mijn enthousiasme voor het werken bij [bedrijf] benadruk. Je kan je prompts zelf bedenken, maar ChatGPT kan ook prompts voorstellen. Welke ChatGPT-prompts zijn handig bij het starten van het schrijven van een motivatiebrief?

Frisse neus Wat me opviel is dat Zwitsere werknemers meer belang hechten aan hun work-life balans dan wij. De meeste mensen wonen op maximum 30 minuten rijden van hun werk. Ligt een bedrijf verder, dan beginnen ze er niet aan. Een ander voorbeeld is de lunchpauze . Die is heilig.

'Ik heb het gevoel dat je me vaak onderbreekt als ik iets zeg tijdens vergaderingen' in plaats van 'Jij onderbreekt mij altijd tijdens vergaderingen'. Zo geef je aan hoe jij iets ervaart en presenteer je het niet als een feit. Dit laat de ander toe om zijn standpunt te geven. 

Formele taal “Naar aanleiding van uw vacature op vdab.be bezorg ik u deze mail, ik wens me kandidaat te stellen voor de functie van x. Graag licht ik mijn cv en sollicitatiebrief toe tijdens een persoonlijk gesprek…” Tijden veranderen, gelukkig ook de manier waarop we schrijven.

Toen ik nieuw was in de job heb ik me ook wel eens bezondigd aan de valkuil ‘wat ik zelf doe, doe ik beter’. Maar, ik heb met vallen en opstaan geleerd dat je niet alles zelf kán doen en controleren. En ook bij gedelegeerde taken is er sturing mogelijk.

Het helpt me om mijn gedachten te ordenen en gefocust te blijven.” Tim gebruikt zijn agenda niet enkel om te plannen . “Ik noteer werkgerelateerde zaken zoals vergaderingen, deadlines en terugkerende taken.

Het Japanse koppel dat naast me zat had hun baby van vijf maand meegebracht die ze tijdens de rust kleine klompjes sushirijst gaven. Dat ze hun baby meebrachten is echt wel een bewijs dat ze geloven dat sport mensen vredelievend samenbrengt. 

Esther (43) beaamt dit: “Ik weet nooit hoe me te gedragen in een lift. Als er niet te veel volk in staat, valt het nog mee, maar met een hoop mensen… Doordat de sfeer dan zo beladen is en iedereen het zorgvuldig vermijdt om elkaar aan te kijken, krijg ik geregeld de slappe lach.

Enkele getuigenissen: ‘Opeens kon ik niet meer lopen, ontzettende rugpijn legde me plat, mijn lichaam wilde niet.’ ‘Ik viel ineens 12 kilo af in 3 maanden. Ik kon niet meer eten. Ik kreeg geen hap meer door mijn keel.’ ‘Ik kon geen letter meer lezen, het was abracadabra geworden.

Als er een tentoonstelling is die me interesseert, spreek ik er af met een vriendin. Zo nog vorige week. Na de tentoonstelling dronken we een glas wijn op een zonnig terras. Het was zo fijn, dat we dan maar meteen besloten om ook nog een hapje te eten. Onverwacht en leuk!'