Je hebt gezocht op

Dat was een van de beste beslissingen van mijn leven."

Door mijn werk kwam ik op verschillende plekken in de wereld en begon ik in mijn vrije tijd ook meer te reizen. Tijdens een van mijn trips bezocht ik Thailand. Het werd een van mijn favoriete reisbestemmingen. Gezin Mijn leven veranderde na een bezoek aan het Thaise eiland Koh Samui.

Losse schroef Mijn werk viel minder goed mee. Ik voelde me geïsoleerd. Een  babbeltje slaan  of op het gemak koffie drinken was er niet bij. Elke seconde van mijn dag was getimed en alles was in procedures gegoten. Zat er bijvoorbeeld een schroef los van mijn microscoop?

Tijdens mijn laatste jaar aan de universiteit werd ik echter om economische redenen ontslagen. Van die gelegenheid maakte ik gebruik om mijn professionele doel te herbekijken.

Pasig City De eerste maand woonden we in een appartement van mijn werk. Daarna verhuisden naar Pasig City. Daar vonden we een ‘condo’, een appartement, gelegen tussen mijn werk en dat van mijn vrouw. Pasig City is een grote stad aan de rand van de hoofdstad Manila.

Eerste indruk was om te lachen Voor mijn vertrek moest ik veel documenten in orde brengen voor mijn werkvisum. Het Surinaamse ambassadepersoneel in België was heel warm en behulpzaam. Maar niet echt efficiënt.

Ze vertelt: “Ik ben 57 jaar, maar wil nog heel graag werken tot aan mijn pensioen. Tijdens mijn opzegtermijn volgde ik de workshops ‘ Word ’ en ‘ Presenteren ’ bij VDAB. Ik wou m’n kennis van MS Office opfrissen. Mijn werkgever investeerde de laatste jaren niet meer in opleidingen.

Zonder die pingpongtafel had ik veel minder snel mijn plekje gevonden in de groep.  Bovendien heb ik er mijn oude liefde voor tafeltennis mee herontdekt.  Sommige collega’s eten aan hun computerscherm, maar ik ben blij dat ik even een half uurtje mijn hoofd kan leegmaken .

Ik was erg opgewonden, want het was de eerste keer in mijn leven dat ik een hele nacht zou opblijven. Om 2 uur ’s nachts vroegen mijn nieuwe collega’s: “Kan je een geheim bewaren?”  Toen ik knikte, zeiden ze: “We doen af en toe een dutje. Wil je ook wat slapen?” 

Zo kon ik regelmatig mijn verhaal kwijt, en ontstond er een grote openheid. Over waar en wanneer de medische controles plaatsvonden, en over hoe de behandeling verliep. Die openheid zorgde er ook voor dat ik alle afspraken in het kader van mijn behandeling perfect kon inplannen in mijn werkschema.