Je hebt gezocht op

Naar mijn bescheiden mening moet je ook in het leven van alledag van het pad durven afwijken. Zo gingen we met ons ganse bedrijf, 2000 mensen, eens samen op weekend.

En gek genoeg, op een bepaald moment, net als het water je aan de lippen staat, besluit je om jezelf dan toch maar 'schrijver' of 'copywriter', of voor mijn part 'meester-imker' te noemen. Het bijzondere is dat de wereld het vanaf dan ook gelooft.

'Ik richt mijn woensdagen nu al in als volwassen mens...' Letterlijk gehoord. Ik voel nu al de ontgoocheling. Bij hen, omdat het niet allemaal even eenvoudig blijkt om dat te realiseren. En bij hun omgeving.

Ambitie: zelf co-searchingsessies organiseren in Aalst, mijn thuisstad.   Interesse?  Wil je graag een co-searching bijeenkomst uittesten? Bekijk waar en wanneer de volgende bijeenkomsten plaatsvinden . 

Omdat ik na mijn studies nog vrijgezel was, en een avontuurlijke job me aansprak, solliciteerde ik er ook. En zo geschiedde.  Intussen werk ik nog altijd in het buitenland, maar wel voor een andere werkgever: Earth Moving Worldwide. Wij doen voornamelijk landwinningsprojecten.

Ze hebben een beetje gelijk want het is natuurlijk zo dat ik geen hersenchirurg ben en ook niet elke dag met hard labeur op mijn knieën vloertegels moet leggen. Maar… tot daar hun gelijk.

Op die momenten voelde ik me wel eens eenzaam en miste ik mijn familie en vrienden. Maar verder heb ik weinig problemen gehad met de primitieve levenswijze. Integendeel. Het maakte deze reis juist uniek.

Ik ben niet op zoek naar werk, omdat ik mijn eigen werk zoek en creëer. Als broodschrijver. En als docent/consultant. Het mag altijd ietsje meer zijn overigens! Maar dat neemt niet weg dat er wel degelijk een probleem is.

Soms komen mijn twee fascinaties netjes samen. Ik leg jullie graag uit wat ik hiermee bedoel. De meeste bedrijven hebben het ondertussen wel door. Het menselijk kapitaal is belangrijker dan wat dan ook binnen een gezond bedrijf.

Ik hoop over 5 jaar genoeg expertise te hebben zodat iedereen bij mij terechtkan voor vragen over mijn vakgebied.” Geen idee Wat als je helemaal geen idee hebt waar je binnen 5 jaar wil staan? Of als je eigenlijk liefst gewoon je job blijft doen zonder dat er al te veel verandert?