Buitenland

Wonen en werken in Marokko

Op een mooie dag kon Mina aan de slag als callcenteragent in Casablanca. “Toen ik mijn man vertelde dat ik naar Casablanca ging, keek hij me aan alsof ik van een andere planeet kwam. Hij verklaarde me voor gek.” Maar Mina deed het toch. Het begin van een kort, maar intens avontuur in het land van haar roots.

Mina (38): "Twee jaar geleden werkte ik bij een Belgisch callcenter met een vestiging in Casablanca. Mijn werkgever vroeg me of ik zin had om in die vestiging te gaan werken. Ik was meteen enthousiast. Niet omwille van de jobinhoud, maar omdat het in Marokko was.

Het leek me spannend om alles achter te laten en daar een nieuw leven te beginnen. Marokko is het land van mijn roots, maar ik ken het helemaal niet zo goed omdat ik in België opgroeide. Mijn ouders verhuisden naar België voordat ik geboren was.

Alles op het spel

Mijn man -die opgroeide in Marokko- vond het eerst helemaal niet oké. Ik, die al mijn hele leven in België woonde, wou alles op het spel zetten en opnieuw beginnen in zijn geboorteland? Hij begreep er niets van, maar hij liet me toch doen.

Ik mocht proberen om er een toekomst uit te bouwen. Lukte het me, dan zou hij me achterna komen met onze 4 oudste zonen die toen 6, 8, 13 en 15 jaar waren. Mijn 2 jongste zonen die nog niet schoolplichtig waren, zou ik met me meenemen: Almahdi en Ali. Zij konden bij mijn schoonouders logeren die aan de andere kant van Marokko woonden.

Loon van 1.200 euro

Nadat ik mijn kinderen achterliet bij mijn schoonouders, reisde ik door naar Casablanca. Ik was vol verwachting en goede moed. Het zag er rooskleurig uit: mijn loon bedroeg 1.200 euro. Naar Marokkaanse normen is dat zeer veel geld. Een rechter bijvoorbeeld verdient maar 900 euro.

Alles ging goed. Ik vond een prachtig appartement voor 500 euro bij de Hassan II-moskee. Dat was een buurt om u tegen te zeggen. Op mijn werk klikte het met mijn baas en collega’s. Ik werd zelfs gepromoveerd tot supervisor van mijn team.

Verliefd op Casablanca

Ik vond het heerlijk om in Casablanca te wonen. Het klimaat is zalig, de stad is mooi en de sfeer is gemoedelijk, maar tegelijk ook bruisend. ’s Avonds bijvoorbeeld is er nog volop leven op straat. Iedereen leeft buiten. Dat is leuker dan in België waar de mensen na hun werk naar huis gaan en voor de tv kruipen.

Ik miste mijn familie wel. Mijn 2 jongste zonen kon ik enkel bezoeken als ik vakantie had. Ze beleefden een fijne tijd bij hun grootouders en beseften het allemaal niet zo goed, maar ik wel. En mijn man en andere zonen zag ik enkel via Skype.

Terug naar huis

Op een dag kwam er een barst in mijn geluk. Mijn baas vertelde dat we naar een nieuw pand zouden verhuizen. Hierdoor kon hij ons misschien niet uitbetalen op het einde van de maand. De grote baas had immers te veel geïnvesteerd in het nieuwe kantoor. We protesteerden, maar zonder resultaat. We kregen geen loon meer. Veel van mijn collega’s zochten ander werk. Uiteindelijk liet het bedrijf zich failliet verklaren en kregen we allemaal ons ontslag.

Na vier maanden Marokko, keerde ik met pijn in het hart terug naar België. Mijn droom lag aan diggelen, maar toch ben ik blij dat ik het geprobeerd heb. Ik heb het toch maar mooi aangedurfd om als vrouw alleen in een vreemde stad te gaan wonen. Bovendien maakte ik vrienden voor het leven. En, heb ik extra ervaring die ik op mijn cv kan zetten.”

 

E-mail: mina.oostende@hotmail.com

 

 

Buitenland

Ook interesse?

  • Wil je graag getuigen over je ervaring in het buitenland? Mail naar de redactie.
  • Droom je van een buitenlandse ervaring? Lees meer op 'Werken in het buitenland'. 

Ook interessant

Wonen en werken in Italië

Isabelle runt een B&B in het middeleeuwse dorpje Poggio Cupro. “Tijd vergt elasticiteit hier. Je kan je daarover opwinden, maar dat werkt contraproductief.”

Wonen en werken in Kenia

Christel: “We vinden het heerlijk om niet meer deel te nemen aan de ‘rat race’. We werken hier 7 op 7, maar toch voelt het anders. Het zonlicht helpt.”

Wonen en werken in Noorwegen

Jetske is graag onderweg. Letterlijk en figuurlijk. “Ik probeerde te passen in het huisje-tuintje-boompje-verhaal, maar dat lukte niet. Het zit in mij om op ontdekking te gaan."

Wonen en werken in de Dominicaanse Republiek

Eva was nog maar net terug van Suriname of ze voelde het alweer kriebelen. Toen ze een vacature zag met de titel 'Avontuurlijke leerkracht in de Dominicaanse Republiek’, was ze verkocht. 

Wonen en werken in Thailand

Steven pendelt al enkele jaren tussen Hongkong en Thailand en verloor er z’n hart. En ook bijna een been. “Als je langs een oprit wandelt in Thailand, riskeer je een hondenbeet in je kuiten."

Wonen en werken in Duitsland

Om vlot te kunnen communiceren met de familie en vrienden van z'n Duitse vrouw, ging Tom werken in Mainz. “Mijn Duits reikte niet verder dan: Wienerschnitzel, was ist denn das?”