Je hebt gezocht op

Hou rekening met de beperkingen van je medewerker en gun hem rust Hou er als leidinggevende rekening mee dat je medewerker sneller moe is en trager werkt dan voorheen. Geef hem alle tijd die hij nodig heeft om weer beter te functioneren.

Zowel op restaurant als in de supermarkt is er minder keuze dan in België. Ik eet dus heel veel eieren en vaak dezelfde veggie burgers. (lacht)  De gebakjes in Frankrijk zijn dan weer wel om van te smullen. Volgens mij is er zelfs meer keuze dan in België.

Over het algemeen is de werksfeer losser dan in België, maar er is wel een sterke hiërarchie. De werkuren zijn vergelijkbaar. Je hebt alleen anderhalve dag weekend in plaats van twee. En overuren worden op geen enkele manier gecompenseerd.

Schrijf je enkele van die gedachten neer, dan creëer je opnieuw ruimte. Je mag die gedachten immers loslaten, want ze staat ergens zwart op wit. Meer nog. Het is niet zo dat je, door het idee op te schrijven, er nadien niks meer mee doet. Integendeel.

“Hij is gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek, bestaat uit veertig vragen en neemt niet meer dan tien minuten in beslag. We peilen hoe goed je bedrijf scoort op zes bouwstenen die nodig zijn voor een duurzame tewerkstelling van een persoon met verstandelijke handicap.

We doen dan iets waar ze echt van genieten.  We geven hen bijvoorbeeld een lekker, warm bad of bladeren samen door een tijdschrift. Het zijn kleine dingen , maar voor hen betekenen ze veel. En voor ons is het fijn om hen te zien genieten.”

Het nieuwe leven van Karen en Willem begon anders dan ze hadden gehoopt. Karen: “De ochtend na onze allereerste nacht in Zwitserland voelde ik me niet zo goed. Een slecht begin. Ik dacht dat het door de emoties en de drukte kwam, maar drie dagen later voelde ik me nog altijd rotslecht .

De Zulu-bevolking hecht bijvoorbeeld meer belang aan praten dan aan doen, kent geen verantwoordelijkheid voor eigen daden, gelooft nog in geesten en heeft ‘alle tijd’. Een van mijn grootste ergernissen is dat alles hier zo traag gaat.”

Ze moeten dan een hele administratie opzetten en een archiveringssysteem uitbouwen. Dat lijkt me een brug te ver. Bovendien is zo’n boete een negatief verhaal.

Lukte het me, dan zou hij me achterna komen met onze 4 oudste zonen die toen 6, 8, 13 en 15 jaar waren. Mijn 2 jongste zonen die nog niet schoolplichtig waren, zou ik met me meenemen: Almahdi en Ali. Zij konden bij mijn schoonouders logeren die aan de andere kant van Marokko woonden.