Je hebt gezocht op

Het geeft me rust om te weten wat ik belangrijk vind en waar ik energie van krijg. Ik streef geen dingen na die sociaal wenselijk zijn, maar die me eigenlijk niet gelukkig maken. Mirella (42), expert gebruikersonderzoek  Ik ben niet ambitieus. Punt.

Wat helpt is dat ik me overal snel thuis voel en zo goed als geen heimwee ken. Mocht mijn partner op een dag de kans krijgen om in het buitenland te gaan werken, dan zijn we weg. Ik kan het iedereen aanraden.

Wel, als zij me een mail stuurt, is ze altijd extreem formeel en afstandelijk. Ik vind dat raar en eerlijk gezegd stoor ik me er ook ontzettend aan.” Té kort en bondig Eva: “Ik heb vaak de indruk dat als m’n moeder me mailt, ze denkt dat ze per karakter moet betalen.

Meestal zijn m’n passagiers me dankbaar.  Ik herinner me een man die zo tevreden was dat hij me per se een fooi wou geven. Hij grabbelde in zijn zakken en gaf me al zijn kleingeld . Twee keer een handvol! Toen ik het achteraf telde, kwam ik op bijna 10 euro uit. Niet slecht.

Alleen de andouillette (een gerecht met ingewanden van varkens) beviel me minder: ik heb het gekocht en gebakken, maar niet opgegeten. En tot slot is er het goede weer: ik moet me nooit afvragen of ik een paraplu moet meenemen naar het werk. Dat is een ongekende luxe!”  

Het leven leerde me al snel dat het opeens gedaan kan zijn en dan wil je toch gewoon zoveel mogelijk genieten, niet?”    E-mail Jetske: jetskemolen@live.be

Hij had mijn brief en cv gelezen die ik spontaan verstuurd had en vroeg me of ik het zag zitten om bij hen als verzorgende te komen werken. Hij stelde me enkele vragen via de telefoon en nodigde me uit voor een sollicitatiegesprek. Dit verliep vlot en ik kreeg de job.'

Een klant vertelde me ooit dat hij veel van rugby hield. Bij een volgende ontmoeting vroeg ik of hij nog spannende rugbymatchen zag. Het gesprek kwam onmiddellijk weer op gang en ik maakte een goede indruk. Mijn vraag toonde immers aan dat ik echt luisterde de vorige keer.'

‘s Avonds trok ik me terug op m’n kamer en werkte ik aan mijn website. Een geluk dat ik die nog had. Het was een houvast. Iets van thuis. Net zoals die 20 minuten Studio Brussel als ik ‘s ochtends naar m’n werk reed. Af en toe nodigden m’n collega’s me uit om na het werk iets te gaan drinken.

Ik kijk ernaar uit om me te engageren voor Keukens De Vos en mijn talent in te zetten om nieuwe markten aan te boren. Ik zou heel graag op gesprek komen. Aarzel niet om me te contacteren!