Je hebt gezocht op

Ik had iemand naast me die de taal sprak en vertrouwd was met de wetgeving. Daar ben ik heel blij om.” Voorlopige website: solo.to/sustainabletribu    

Ik bracht mijn visum in orde, verhuisde naar de hoofdstad Kyiv en mijn nieuwe werkgever leidde me op tot ‘SEO-specialist’.  De afgelopen jaren ben ik gegroeid in mijn vak. Ik werk nu voor een lokale start-up. Ik ben verantwoordelijk voor verschillende SEO-projecten.

Ik kan me grif voorstellen dat een straatwerker met kapotgewerkte knieën en een stramme rug snakt naar een leven rechtop, onder het genot van een boek, een biertje, wandelen met de hond en wat dan ook.

Dan leef ik me helemaal uit! Van kok naar coördineren Na 2 jaar groeide ik door naar ‘back-up chef catering’, zoals dat hier heet. Dat is een coördinerende functie . Ik ben verantwoordelijk voor delen van de grootkeuken. De chef catering is de eindverantwoordelijke.

Ik heb geleerd om me ervan af te sluiten, maar dat vergt inspanning. ’s Avonds ben ik uitgeput en heb ik vaak hoofdpijn. Bovendien werk ik trager omdat ik me minder goed kan concentreren.” Het gebrek aan privacy is een ander negatief punt.

Doordat ik al zo vaak verhuisd ben, ben ik het gewoon om me snel aan te passen. Ik vind het belangrijk om respect te hebben voor mijn gastland. Het is tenslotte mijn keuze om hier te wonen. 

Ik herinner me een imposante Amerikaanse dame aan de balie. Ze droeg een spannend topje, zeker drie maten te klein, met het opschrift “I love Jesus”. Haar echtgenoot, die twee hoofden kleiner was, vroeg haar of zij de excursie met mij wou vastleggen.

Ik doe dan geen papierwerk omdat ik me niet goed kan concentreren. Om 6 uur rijd ik met de fiets naar huis. De ochtendlucht doet echt goed en maakt me helemaal wakker. Thuis eet ik nog wat brood of drink ik een shake. Meestal game ik nog even. Tussen 8 en 9 uur kruip ik in bed.

Ik heb op mijn 53ste mijn carrière alsnog een nieuwe wending willen geven en dat was me zoveel waard dat ik daar mijn vaste job voor heb opgegeven. Dat dit niet gelukt is, is op zich geen schande. Alleen zijn de gevolgen nu wel héél groot, want niet slagen voor het examen betekent ontslag.

Ik draag hem overal bij me in een boekentas. 'k Neem mijn boekentas bij wijze van spreken mee naar de bakker, je weet immers maar nooit. Toen we bijna in Brussel waren, maande een strenge Finse mij aan om het ding weg te bergen. Ik stak mijn laptop netjes in het netje van de stoel voor mij.