Je hebt gezocht op

Andere keren ben ik de hele dag op 1 werf.  Ik heb een half uur middagpauze, genoeg om mijn boterhammen op te eten. Ik werk ongeveer tot 17 uur en keer dan terug naar de firma om de camionette te lossen. Daarna ga ik naar huis.

Frequentie : 3 keer na elkaar (mag verschillende keren per dag). Tot slot nog dit : vergeet niet om elk uur even de benen te strekken en minstens 5 minuten je computer te laten voor wat hij is.     www.mayoclinic.com/health/eyestrain www.mayoclinic.com/health/stretching

Ik heb onlangs de toestemming gekregen van mijn ex om met ons zoontje naar België terug te keren. En daar ben ik blij om. Niet alleen omdat m'n zoontje dan in België naar school kan gaan, maar ook omdat ik er als alleenstaande vrouw met ambitie meer kansen heb.

Regelmatige korte pauzes om met de hond te wandelen of te spelen, geven medewerkers de kans om hun gedachten te verzetten en fris terug te keren naar hun werk. Dit leidt tot een betere focus en efficiënter werken.

Daarom heb ik besloten om terug te keren naar België als mijn contract afloopt. Ik ga in België nog twee à drie jaar werkervaring opdoen als ingenieur en nadenken over wat ik precies wil. Daarna waag ik mijn kans opnieuw in het buitenland: in Nieuw-Zeeland of ergens anders.

Wat me dan wel weer hoop gaf, waren alle mensen die zich inzetten om het tij te keren. Het was hartverwarmend om die inzet te zien, al was het vaak een druppel op een hete plaat. Ook het feit dat de lokale bevolking erg gastvrij was, ondanks hun moeilijke omstandigheden, was mooi.

Daarom beslisten we na 4 en een half jaar om terug te keren naar België. Uiteindelijk een goede keuze. De kinderen voelen zich hier helemaal thuis, en intussen hebben we allebei een fijne job. Onze ervaring uit Indonesië loonde.  En de toekomst?

Maar ik wist dat hij zich op den duur ook tegen mij zou keren en zocht na een jaar ander werk. Met pijn in het hart. Die collega die me niet wou binnenlaten, is trouwens nog altijd een vriendin. Ik hield er toch iets positiefs aan over.”

Ik moet er nu om lachen, maar de eerste keren dat ik afsprak met mijn Egyptische vrienden heb ik vaak meer dan een uur staan wachten… Intussen heb ik geleerd om voor ik thuis vertrek snel even een berichtje te sturen: 'Hey, ben je al onderweg?'