Je hebt gezocht op

'Kom, nog eventjes', 'Op die vijf minuten komt het nu ook niet meer aan'. Uiteindelijk sta ik een half uur te laat op, moet ik me haasten, stoot ik van alles om, vertrek ik zonder sleutels en mis ik de trein. Grrrr!

Naarmate je meer leert en begrijpt, vind je vanzelf de juiste momenten om je eigen ideeën, suggesties en oplossingen voor te stellen. Noteer noteer noteer In de eerste weken krijg je veel informatie. Luister daarom goed en schrijf zoveel mogelijk op .

Ik stond er niet meer bij stil dat we allemaal uit een en dezelfde grote schaal aten. En het feit dat er een schaap op het dak woonde, vond ik doodnormaal. Enkele woorden Wolof De NGO waar ik stage deed, heette Enda Ecopol.

De idee alleen dat ik er afscheid van moest nemen en het allemaal nooit meer zou terugzien, deed zoveel hartzeer... Ook al was het lang niet perfect, het was wel een deel van me geworden.

Dat kunnen ze ons dan toch niet meer afnemen' (zie ook boven!).  Ik begrijp dat niet goed, en denk er het mijne van.  En voor de anderen is het een 'staycation', een minitrip met de auto, en noem maar op. Maar er zal 'weggegaan' worden.

Tot het aanbrengen van lenzen (altijd eerst de rechtse, dan pas de linkse, ook al hebben beide dezelfde dioptrie) en de volgorde van verzorgingsproducten en wat er verder nog nodig is om er min of meer toonbaar uit te zien. 

Ik woon er sinds 2009 en ben er nooit meer weggeraakt. Ik heb nu een vaste baan met een Europees contract en vooral een lieve partner en drie schatten van kinderen. Ik voel me bevoorrecht." Waar woon je? "Ik woon in Poços de Caldas.

Veel akkefietjes zijn ineens niet meer belangrijk als je beseft dat het morgen kan gedaan zijn. Het zorgt ervoor dat je minder afhankelijk bent van het humeur van je baas of collega's. Je houdt je op het werk niet meer bezig met onbelangrijke taken. En ook materiële zaken zijn minder van tel.

De lange en drukke zomerdagen maken in het najaar plaats voor meer vrije tijd.  Dan klussen we, volg ik al eens een opleiding, gaan we met vakantie en spendeer ik veel tijd met onze dochters. 

“Rouw kent een hele waaier aan gevoelens : van angst en agressie, over schuld, verwarring, opluchting en nog veel meer. Dat zijn stuk voor stuk normale emoties. Belangrijk is dat je mensen deze emoties laat uiten. Laat hen vertellen waar ze het moeilijk mee hebben. Zo verwerken ze die emotie.