Je hebt gezocht op

De 100-club bestaat uit mensen die meer dan 100 landen bezocht hebben in hun leven. Mijn vader komt aan 105 landen. Hij reisde veel in zijn jeugd en ook later voor zijn werk. Er was ook een man bij die alle 195 landen van de wereld bezocht heeft!"

Nadat ik de reismicrobe te pakken had, ben ik nergens meer blijven plakken... behalve in het Spaanse Málaga.' Durven kiezen voor je passie Karen: 'In 2016 werkte ik met mijn vriend, ondertussen mijn man, Jordi Dils voor een touroperator aan de de Costa del Sol.

In de oertijd was het zo dat je meer overlevingskansen had als je tot een groep behoorde. Je had je stam nodig om te kunnen overleven, voedsel te zoeken en je voort te planten. De oermens was geconditioneerd om te vechten tegen sociale afwijzing en wou niet verstoten worden uit de groep.

Stel dat je plots niet meer weet waar je goed in bent of een belangrijke kwaliteit vergeet, dan kan hij je daaraan herinneren. Verder kan iemand die je goed kent inschatten of je jezelf blijft of een gekunstelde rol speelt.  

En ik had voor mezelf uitgemaakt dat ik niet meer wilde zoeken naar jobs als commercieel bediende, en was toe aan een carrièreswitch. Het was dus voor ons beiden het uitgelezen moment om het heft in eigen handen te nemen en het tij te doen keren.

Zo geraak je vertrouwd met de werkwijze en voel je je meer op je gemak als het zover is. Op werkenvoor.be vind je een voorbeeldtest.  

Op die manier lijkt het businesskaartje meer een introductieprentje dan een bewaarprentje om in je album te plakken."  

Bovendien heb ik door mijn driejarig zoontje niet zo veel vrijheid meer als vroeger. Dat maakt mijn verlengde weekends wat minder exotisch dan ik zou willen. Meestal maak ik een fietstochtje met hem naar de winkel, bak ik wafels en ga ik joggen met mijn buurvrouw.

Lekker op je brommertje rijden is er niet meer bij in de stad. Het moet vooral opschieten, niet? Een ‘take’ in een tv-serie duurt meestal niet langer dan zes seconden omdat de makers ervan bang zijn dat anders de aandacht van de kijker verslapt. Alles oogt flitsend en flashy.

De Zulu-bevolking hecht bijvoorbeeld meer belang aan praten dan aan doen, kent geen verantwoordelijkheid voor eigen daden, gelooft nog in geesten en heeft ‘alle tijd’. Een van mijn grootste ergernissen is dat alles hier zo traag gaat.”