Je hebt gezocht op

Zelf heb ik het zo dikwijls meegemaakt met mijn paarden. Als een van mijn jonge paarden angstig is om een straat over te steken moet ik als leider het vermogen hebben om de onervaren viervoeter weer op zijn gemak te krijgen zodat hij vol vertrouwen de toeterende auto's kan pareren.

Ik heb trouwens antwoord gekregen op mijn mail. Mijn baas bedankte me en zei dat mijn eerlijke commentaar erg nuttig was. Ik ben benieuwd!

Dat was mijn kans om eindelijk naar Borneo te verhuizen en te gaan samenwonen. Pendelen tussen stad en jungle We kozen niet voor België omdat we een warmer klimaat aangenamer vinden. En eerlijk? Ook omdat ik met mijn pensioen niet rondkom in België. Hier kan ik er wel goed van leven.

Door de veiligheidssituatie in Algerije zijn mijn vrouw en kinderen in België gaan wonen. Mijn leefomgeving is saai en triest. Ik ben verschillende keren bedreigd geweest per telefoon, en zelfs éénmaal -in 1997- in levende lijve. Een kogel heeft me toen op 10 cm na gemist.

Mijn uitgangspunt is altijd geweest dat ik mijn werk graag doe, met passie, en dan kijk je vanzelf niet op een uurtje meer of min, je kijkt vooral naar een resultaat waar je zelf trots op bent. 

Mijn vrienden raadden me aan om de stad te ontvluchten. En dat heb ik gedaan.  Ik vond mijn toevlucht in Portugal. Mijn ouders delen hier een appartementje vlakbij Porto waar we vroeger als gezin elk jaar de vakantie doorbrachten. 

In de hoofdstad was mijn job vergelijkbaar met een job in België: interne en externe vergaderingen, wat bureauwerk, en af en toe een presentatie geven of een openingsspeech houden op een event. Op het platteland zag mijn job er helemaal anders uit. Meestal vertrokken we rond 5 uur ’s morgens.

Dit was ook in orde, maar mijn oog viel direct op een knalroze zetel met bloemetjesmotief. Dat was me toch te veel van het goede.” Mosselen en frieten Intussen woont Jan bijna een jaar in Bulgarije. Wat is de balans ? “Positief. Om te beginnen doe ik mijn job graag en heb ik fijne collega’s.

Ik ben mijn zaak geworden. Als de mensen hier komen eten, voelt het alsof ik ze bij me thuis ontvang. Ik leg veel van mijn creativiteit en persoonlijkheid in Poekie en zette de inrichting en menukaart volledig naar mijn hand.

Om te beginnen liet ik mijn werkmails niet langer op mijn smartphone toekomen. Ik schreef me ook uit op de talloze nieuwsbrieven die elke dag in mijn mailbox belandden en die ik toch nauwelijks las.