Je hebt gezocht op

Over de bewolking die boven de andere oever bleef hangen en daar wellicht voor een stevige plensbui zorgde. Over wat we ’s avonds zouden eten. Of zouden we gaan eten? Maar we hadden nog met geen woord over het werk gerept. Of over de uitslag van de gemeenteraadsverkiezingen.

Het gebeurt ook dat wanneer ik een trap opga, iemand wacht tot ik boven ben om zelf naar beneden te gaan. Dat is hoffelijk bedoeld, maar ik zeg dan altijd: “Kom maar naar beneden hoor, de trap is wijd genoeg!”. En natuurlijk is er de befaamde Engelse humor. 

De temperaturen blijven altijd boven nul. Ik heb in Melbourne nog nooit sneeuw gezien! Als je in Australië komt wonen, moet je wel beseffen dat je minder vrijheid hebt dan in België.

De temperaturen blijven altijd boven nul. Ik heb in Melbourne nog nooit sneeuw gezien! Als je in Australië komt wonen, moet je wel beseffen dat je minder vrijheid hebt dan in België.

Ze gaan dat vervolgens te boven komen. Dat hoop ik toch. Mijn hele wezen wil hen tegelijk ook een beetje beschermen en waarschuwen, ook al weet ik dat ze dat niet willen en zelfs niet eens nodig hebben. De moederkloek in mij kent ook de helft van de bedrijven waar ze aan de slag gaan.

En we beseffen met zijn allen dat er niets, werkelijk niets, boven echt contact gaat. Videoconferencing 2020, het blijft behelpen. We gaan warme tijden vol zorgzaamheid tegemoet. Ik ben er zeker van."  

Verder zijn de zomerse temperaturen iets te hoog, maar nog altijd te verkiezen boven onze winterse koude. Een nadeel? In de supermarkt vind je niet altijd het eten dat je wilt. Logisch ook, meer dan honderd nationaliteiten moeten er hun gading vinden.

Door met hen samen te werken, komen de verschillen tussen de Europese en Afrikaanse werknormen duidelijk boven drijven. Malembe malembe Wat me het meeste opvalt, is dat Mijn Angolese collega's altijd wachten tot iemand anders de leiding neemt wanneer zich een probleem stelt.

Hangt het toevallig boven de juiste toets, dan mag het meespelen. Nodeloos om te vermelden dat ik ook niet blind kan typen. Ik kijk naar de toetsen. En ondertussen beuk ik er op los. Daar was ik me niet echt van bewust, omdat ik zelden of nooit schrijf waar mensen bij zitten.

"Via mijn bedrijf had ik snel een dak boven het hoofd. Ik voelde me er onmiddellijk thuis. Ik had een eigen kamer, een leuk dakterras en vanuit de gemeenschappelijke keuken genoot ik elke avond van de prachtige zonsondergang.  Campo de Ourique is een dynamische, aangename wijk.