Wonen en werken in Afrika

Helena woont en werkt al twee jaar in het West-Afrikaanse Burkina Faso. Een bestemming die niet voor de hand ligt. Maar Helena twijfelde niet.

Frank, geboren en getogen Kempenaar, woont sinds 2011 in Madagaskar. "Ik ben een reiziger. Als twintiger reisde ik de wereld rond, als dertiger specialiseerde ik me in Afrika en als veertiger ontdekte ik het vierde grootste eiland ter wereld.

Toen Kirsten een opleiding als verpleegster volgde, leerde ze een jonge Egyptische arts kennen. Het klikte meteen en na haar studies reisde ze hem na.

Evelien: "Thuis is een complex concept voor ons. Mijn kinderen woonden al in vier landen. Ze zullen moeten ontdekken waar hun thuis is."

Ilka vertrok dit jaar voor twee maanden naar Dakar, Senegal. Ze volgde er stage als leerkracht lager onderwijs. Ilka: 'Ze geven er op een heel andere manier les dan hier. De leerlingen moeten veel overschrijven van het bord en elk om beurt hun les opzeggen.'

Afgelopen zomer deed Ann enkele weken vrijwilligerswerk in Ukunda, bij een organisatie die hulpbehoevende kinderen opvangt. Ann: 'Van het eerste moment dat ik de luchthaven uitstapte, voelde ik me thuis'.

Yannick liep in 2015 stage in Zuid-Afrika. Nadien reisde hij nog enkele maanden door de provincies Oost- en West-Kaap. Dit beviel hem zo dat hij besloot er een job te zoeken.

Carlo zit middenin een verhuis en de opstart van zijn eigen restaurant, maar toch vond hij de tijd om zijn enthousiasme over zijn nieuwe thuisland met ons te delen. Carlo: "Het is heerlijk wonen in de oude stad van Marrakech. Zijn oranjerode muren, doolhof van straatjes en kakofonie van geuren en kleuren hebben ons hart voorgoed veroverd."

Joeri werkt als strategisch adviseur bij de minister van Veiligheid en Binnenlandse Zaken in Bamako, de hoofdstad van Mali. Schaarste aan elektriciteit en gebrek aan stromend water zijn dagelijkse kost, vooral tijdens het warme en droge seizoen.

Ralf Caers werkt als senior lector aan de universiteit van de Seychellen. En dat is een geweldig comfortabel bestaan. Ralf: "We wonen op vijf minuten van ons werk. De rit brengt me langs een turquoise oceaan en witte stranden met palmbomen. Het verschil met de Brusselse tunnels waar ik vroeger elke dag door reed, kan niet groter zijn."

Drie jaar woont Françoise intussen in Zuid-Afrika. En dat is te merken. Françoise: "De radio staat steeds vaker op Zuid-Afrikaanse zenders. We zijn op de hoogte van de nieuwe en oude corruptieschandalen. En 's morgens maken we regelmatig maltabellapap klaar, op basis van gemoute sorgho."

Toen we Toontje vroegen om te getuigen over haar leven in Ghana zei ze: "Het zal moeilijk zijn om uit alle ervaringen en dolle belevenissen die dingen te selecteren die een juist beeld schetsen van hoe het is om als Belgische te leven in Afrika."

Frank woont met zijn vrouw Anri Marais in het mooie kustdorpje Somerset West aan de voet van de Heldenberg. Hij vertelt: 'Als we op restaurant geweest zijn, delen we de restjes uit aan de mensen op straat. Hun dankbaarheid is onbeschrijfelijk.

Ingenieursstudent Benjamin trok in de zomervakantie met 5 medestudenten naar Oeganda om er een elektrische waterpomp te installeren op basis van zonne-energie. "In het begin was het graven, graven en nog eens graven. 's Avonds lagen onze handen open van de blaren." Verslag van een onvergetelijke ervaring.

Op een mooie dag kon Mina aan de slag als callcenteragent in Casablanca. "Toen ik mijn man vertelde dat ik naar Casablanca ging, keek hij me aan alsof ik van een andere planeet kwam. Hij verklaarde me voor gek." Maar Mina deed het toch. Het begin van een kort, maar intens avontuur in het land van haar roots.

'Hier lig je dan. Ondervoed. Je ene beentje korter dan het andere. En je voorhoofd vol wonden. Want als je bang bent of boos, begin je te klauwen en te krabben. Je mama is laagbegaafd en wellicht ben je verwekt tijdens een verkrachting.' Welkom op de afdeling kinderpsychiatrie in het Rwandese stadje Ndera.

Lieve (26) liep stage in een technische school in Ebolowa. Ze vertelt: "Toen het mangoseizoen aanbrak, sprong iedereen een gat in de lucht. De meeste mensen hadden thuis een mangoboom, en waren overgelukkig dat ze elke dag een mango konden eten."

Christel trok voor haar stage naar een lokale NGO in Senegal. Ze vertelt: 'Als iemand me vraagt hoe het was, zeg ik: 'Warm'. Senegal was ontzettend heet, maar ook geweldig gevarieerd en leerrijk. Back to the basics in het kwadraat. Niet zeuren, gewoon doen. En als het vandaag niet lukt, dan morgen. À demain, insjallah.'

In 2004 ging Inge met een vriendin op reis naar het populaire kustplaatsje Sharm el Sheikh. Ze vertelt: 'Toen ik er voet aan wal zette, gebeurde er iets vreemds. Ik voelde me er onmiddellijk thuis en besefte dat ik niets liever wou dan er voorgoed te blijven.' Zo begon het avontuur van Inge dat haar leven voor altijd zou veranderen.

Job (32) trok vijf jaar geleden naar Zambia voor een inleefstage die ze nooit meer gaat vergeten. Ze werkte er in een centrum voor straatkinderen. Job: “De kinderen hadden nog nooit in hun leven een tattoo gezien. Ze hebben drie maanden lang dat zwarte ding van mijn been proberen te krabben.” Over levenslust, HIV en vogeltjes in een doos.

De man van Katrien werkt voor BTC, het Belgisch agentschap voor ontwikkelingssamenwerking. Zijn job bracht hen al naar Rwanda, Ethiopië en Oeganda. Niet toevallig drie keer hetzelfde continent. "We verloren ons hart in Afrika. Waarom? Dat kan ik niet uitleggen. Je moet hier geweest zijn om dat te begrijpen."

Frank (42) doet waar veel mensen van dromen: hij maakte van zijn hobby zijn job. Hij werkt voor een Nederlandse reisorganisatie en begeleidt groepsreizen in Afrika. Waar hij precies woont? Nergens. Frank: "Ik ben thuisloos. Tussen het reizen door, logeer ik op campings of in hotelletjes van kennissen. Ik houd van dit nomadenbestaan."

Tania woont en werkt in een paradijselijk wildreservaat in Zuid-Afrika. Ze vertelt: “Toen ik vanmiddag naar huis wandelde, zag ik een kudde geiten. Een van de dieren had een volle buik en ging liggen. Ik dacht: stel je voor dat ze gaat lammeren. En ja: 15 minuten later lag er een levendige tweeling op de grond. Te mooi voor woorden.”

Na zijn legerdienst vertrok Jan (48) naar Zuid-Afrika om er een jaar rond te trekken met tent en rugzak. Toen zijn geld op was, stond hij voor de keuze: terugkeren of blijven en werk zoeken. Hij koos voor het tweede. Jan: "Pas 15 jaar later kwam ik terug naar België mét de Zuid-Afrikaanse nationaliteit. En daar ben ik trots op. Nog steeds.""

Kathy (36) werkt sinds april 2009 in Soyo. Om de elf weken keert ze voor drie weken terug naar België, naar haar echtgenoot en dochtertje. Kathy: "In Soyo woon ik in een vrij geriefelijke studio net buiten de werkbasis. Maar veel 'thuis' ben ik niet. Ik werk zes dagen op zeven. En op zondag -mijn enige vrije dag- trek ik erop uit met de collega’s."

Tijdens haar laatste jaar als studente bio-ingenieur trok Karen, samen met enkele andere studenten, voor drie maanden naar Ethiopië om er bodemonderzoek te doen. Karen: "Het was een unieke ervaring. Terwijl de kinderen er in hun blote poep op straat speelden, paradeerden de soldaten van het dorp met hun geweer op de schouder."

Katrien (25) is kleuterleidster in het bijzonder onderwijs. Tijdens de zomervakantie trok ze voor de tweede keer naar Afrika om er vrijwilligerswerk te doen. Deze zomer ging de reis naar Likoma, een eiland in het Malawimeer. Katrien: “We logeerden in een huisje van steen en golfplaat en we wasten ons in het meer.”

Bart (42) ruilde z'n legerdienst in voor een 2 jaar lange burgerdienst in het Afrikaanse Swaziland. "Niet uit principe, maar wat leer je als soldaat in het leger? Pinten pakken. Dat kon ik al." Hij trouwde halsoverkop en ging er met z'n kersverse bruid lesgeven in een technische school. Over prinsen en prinsessen, polygamie en kippenpoten in curry.

Ronny (52) trok 25 jaar geleden met een 2 maandencontract naar Algerije. Nu is hij er eigenaar van 2 bedrijven en bezit hij de grootste truck ter wereld.