Wonen en werken in Europa

Annelies: “Engeland heeft nog zoveel ongerepte natuur! Er is echt niets fijner dan een lange wandeling in de natuur gevolgd door een pint bier en een maaltijd in een lokale pub.”  

Katrien heeft een job bij Toerisme Vlaanderen en woont in Barcelona. "Werken voor m’n thuisland vanuit de stad van m’n dromen, dat is echt 'the best of both worlds.'"

Isabelle runt een B&B in het middeleeuwse dorpje Poggio Cupro. “Tijd vergt elasticiteit hier. Je kan je daarover opwinden, maar dat werkt contraproductief.”

Jetske is graag onderweg. Letterlijk en figuurlijk. “Ik probeerde te passen in het huisje-tuintje-boompje-verhaal, maar dat lukte niet. Het zit in mij om op ontdekking te gaan."

Om vlot te kunnen communiceren met de familie en vrienden van z'n Duitse vrouw, ging Tom werken in Mainz. "Mijn Duits reikte niet verder dan: Wienerschnitzel, was ist denn das?"

Het hele jaar door een vakantiegevoel? Voor Céline en Gijs is het de realiteit. Zij verhuisden eind vorig jaar met hun kinderen naar Frankrijk om een camping uit te baten.

Isabelle trok enkele maanden naar Frankrijk. Daar leerde ze de rijke Franse cultuur kennen én zichzelf. "In België help ik anderstaligen aan een job. Nu weet ik hoe ze zich voelen."

Vlad verhuisde vier jaar geleden van Antwerpen naar Kyiv. Begin dit jaar belandde hij in een nieuwe, gruwelijke realiteit. Hoe is het om te wonen en werken in een land in oorlog?

Olivier vaart de wereld rond op een baggerschip. Momenteel spuit hij een strand op in Brazilië. "Heel bijzonder is de 'evenaarsdoop'. Daar kijken we al van bij ons vertrek naar uit."

Ellen is een echte wereldreiziger. Zelfs de coronacrisis hield haar niet tegen om het buitenland op te zoeken. Benieuwd hoe zij dit heeft aangepakt? Laat je inspireren...

Een eigen onderneming in het zonnige Zuiden. Aan de stranden en het blauwe water van de Costa del Sol. Wie droomt daar niet van? Karen (36) en haar man Jordi (30) sprongen enthousiast in dit avontuur.

Nils woont sinds 2017 met z'n Griekse vrouw in Athene. Intussen hebben ze ook 2 kinderen. "Waar ik enorm aan heb moeten wennen, is de drang van de oudere generatie om zich overal mee te bemoeien."

An: 'Van kinds af aan had ik een drang naar het buitenland. Telkens wanneer ik de trekvogels naar het zuiden zag vliegen, dacht ik: dat wil ik ook!'

In januari 2016 trok Sofie naar Zuid-Italië om er voor Saistours te gaan werken als travel designer. Vier jaar later en een zoontje rijker, kijkt ze ernaar uit om terug naar België te komen. Sofie: "Er is veel dat ik ga missen aan dit mooie land, maar het is niet de juiste plek voor een alleenstaande vrouw met ambitie."

Carl zei z'n thuiswerkplek in hartje Brussel vaarwel en werkte 3 maanden vanuit z'n ouderlijk huis in Zweden. Zo kon hij tijd doorbrengen met zijn 95-jarige papa en tot rust komen in de natuur.

Elke maand in een andere stad wonen. Op het einde van het jaar zou Sofie haar favoriet kiezen en zich daar vestigen. Januari bracht ze door in Valencia, februari in Berlijn en maart in Lissabon.

Dat ze niet in België zou blijven, stond vast. Al van in het middelbaar hunkerde ze naar een buitenlands avontuur. Ieke: 'Toen ik in Madrid op m'n balkon stond, voelde ik me intens gelukkig.

Kirsten viel als een blok voor een Nederlander. Na een jaar heen en weer gereis, besloot ze in Nederland te gaan wonen.

Sarah heeft haar hele leven al een voorliefde voor Roemenië. Dit jaar besloot ze een paar maanden naar een Roma-dorp te trekken om vrijwilligerswerk te doen.

Toen Robin drie jaar geleden een burn-out kreeg, besloot hij het roer om te gooien. Hij ging terug studeren. Momenteel doet hij z'n stage in Barcelona.

Michaël volgde de richting Multimedia en communicatietechnieken aan de Erasmushogeschool in Brussel. In het tweede jaar kreeg hij de kans om op Erasmus te gaan.

Annik stopte met haar studies grafisch vormgever in 1995. Omdat ze niet meteen werk vond, schreef ze zich in bij VDAB en kreeg ze de kans om stage te lopen in Engeland.

Freddy besloot na z’n humaniora niet meteen te gaan studeren. Hij wilde liever eerst iets van de wereld te zien. Zo ging hij met vrienden onder meer naar Fuerteventura.

Na hun bachelor wilden Rein en zijn vrouw nog verder studeren. Ze vonden een postgraduaat die hen beviel in Denemarken. Het plan was om nadien terug te keren naar België. Rein: "Tot de school ons vroeg om een jaar extra te blijven als werknemers. Intussen is mijn vrouw vast aangenomen en ben ik gestart als zelfstandige. En daar hebben we nog geen seconde spijt van gehad!"

Een succesvol hobbyproject zorgde ervoor dat Frederik in het oog sprong van een Nederlands bedrijf. Hij kreeg een aanbod om in Eindhoven te komen werken. Na wat wikken en wegen, waagde hij de sprong.

Lies trouwde acht jaar geleden met een Nederlander. Ze gingen in Brussel wonen en kregen twee zonen. Lies: "Als je met een buitenlander trouwt, dan weet je dat de kans bestaat dat je op een dag naar daar verhuist."

Tijdens haar studie als leerkracht kreeg Valerie de kans om een stage in Zuid-Afrika te volgen. Nadien wist ze: hier wil ik meer van.

Het was al jaren Stefanies droom om naar Londen te verhuizen. In 2015 zette ze de stap. Intussen is ze al twee keer verhuisd en van job veranderd.

Marleen woont sinds 1992 in IJsland. Daar baat ze al enkele jaren een B&B uit. Marleen: “Werken in IJsland is anders dan in België. Mensen maken zich niet druk.

In een ver verleden werkte Mark nog voor VDAB. Tot hij in 2006 z’n jongensdroom achterna ging en verhuisde naar Barcelona.

Vijf jaar geleden werd Maarten verliefd op een collega die voor het Zwitserse filiaal van zijn bedrijf werkte. Na een jaar pendelen, besloten ze ervoor te gaan. Maarten verhuisde en viel als een blok voor zijn nieuwe thuisland.

Koen heeft altijd een internationale carrière gehad. Als consultant werkte hij onder meer in Amsterdam, Parijs, Frankfurt, Genève en Milaan. Omdat hij het wekelijkse pendelen met vliegtuig en trein beu was, besloot hij in te gaan op het voorstel om naar Zurich te verhuizen.

Na een loopbaan van 28 jaar in België, kreeg Walt een mooi aanbod uit Nederland. Eerst pendelde hij van Deurne naar Eindhoven, maar toen de kinderen het huis uit waren, verhuisden ze.

Jonas (27) werd verliefd in Gent op een Duitse studente. Omdat hij in België moeilijk een job vond met zijn diploma LO, was de keuze snel gemaakt. Hij verhuisde naar Duitsland.

William was verknocht aan zijn woonplaats Gent, maar toch aarzelde hij geen seconde toen hij de kans kreeg om een tijd in Bratislava te gaan werken. "Bratislava had me heel snel in haar ban. Ik zeg ‘haar’, want zo’n charmante stad moet wel vrouwelijk zijn." Welkom in Slowakije, waar soep eten ’s middags een must is, en echte mannen zelfgestookte slivovica drinken.

Inge vertelt: “Ik had ooit eens een surfongeval en moest naar de spoed. Tot mijn ontzetting was er in het openbaar ziekenhuis geen dokter te bespeuren. De reden: het was zondagavond en dan is er voetbal.”

Veerle woonde 8 jaar in Zwitserland. De laatste 4 jaar werkte ze bij Swarovski. Ze vertelt: "Toen ik voor het eerst binnenstapte in het bedrijf, had ik het gevoel dat ik in de Swarovski heaven was."

Elise werkte 6 maanden als reisleidster op het Griekse eiland Kos. Ze vertelt: "Toen ik er in april aankwam, ontwaakte het eiland uit zijn winterslaap."

Nil (34) verhuisde naar Malta om de mooist denkbare reden: de liefde. Hij vertelt: "Ik ontmoette in Brussel een Maltees meisje: Irene. We werden vrienden. Niks meer dan dat. Maar toen ze terugkeerde naar haar geboorteland, beseften we dat we elkaar misten." Over vogels uit de lucht knallen, wannabe-Schumachers en gratis peterselie.

In maart 2008 verhuisde Mark (37) naar Dublin nadat hij 'a job offer he couldn’t refuse' kreeg van zijn werkgever. Zijn vrouw Inge nam loopbaanonderbreking en liet zich meevoeren in het Ierse avontuur.

Ellen volgde haar man tien jaar geleden naar Stavanger, een rijk oliestadje in Noorwegen. Ze werkt er als manager bij een oliebedrijf.

Bob en z’n vrouw hadden redenen genoeg om gelukkig te zijn: ze woonden in Londen en hadden allebei een goedbetaalde job. Bob: "In het begin was het allemaal opwindend, maar na een tijd hadden we genoeg van de stress en prestatiedwang. In een opwelling beslisten we om uit de ratrace te stappen en een wijngaard te beginnen in Macedonië."

Karolien droomde er al jaren van om in het buitenland te gaan wonen. Toen ze afstudeerde als fotografe, was het zover. Ze trok naar Ierland en zou er 11 jaar blijven.

Op je 18de naar het partyeiland Ibiza trekken om er kinderanimator te worden in een hotel. Het lijkt niet evident, maar Jenna deed het.

Eva is ontsnapt aan de zieltogende, Belgische lente: ze trok in februari naar de Europese culturele hoofdstad Marseille en ging er aan de slag in de openbare bibliotheek.

Welkom in Griekenland, waar je ontslagen wordt als je de vakbond inschakelt en je 's nachts opgebeld wordt door je baas.

Tom (32) werkte gedurende een lange, hete zomer als barman in L’Estartit, een kustplaatsje aan de Costa Brava dat geliefd is bij duikers.

Marian (27) verhuisde twee jaar geleden naar Londen en is nog lang niet van plan om terug te keren naar België.

Evi (27) verhuisde in 2009 naar Tirol uit liefde voor de bergen. Haar nieuwe bestemming was het kleine, gezellige Kufstein. "Toen ik er aankwam, heb ik met de hulp van mijn papa en oom de Ikea leeggekocht, mijn appartement ingericht en nieuwe wandelschoenen gehaald." Over versierde koeien, sleeën in het maanlicht en heimwee.

Hebben jullie al eens de mascara van Eyeko.com geprobeerd? Toen Caroline (24) in Londen werkte, was het haar taak om dit merk wereldwijd te promoten.

Tinne woonde een jaar in Madrid. Ze vertelt: “De stad ademt een ongebreidelde levenslust uit. Je kan niet anders dan je er thuis voelen.

Eline trok vorig jaar met haar vriend naar Parijs om haar Frans te verbeteren. Ze was bereid om truitjes te plooien in de Zara, maar dat bleek niet nodig.

Beeld je in dat je ’s morgens naar je werk wandelt onder een stralende zon, vergezeld van een verfrissend briesje en met de geur van de zilte zee in je neus. Wij kunnen er alleen maar van dromen, maar voor Anne is het de gewoonste zaak van de wereld.

Lin woont met haar kinderen Gypsy, Vital en Anouk in Torredembarra, een Spaans vakantiedorpje aan de kust. Lin: "Iedereen kent hier iedereen. Dat is leuk, maar het heeft ook nadelen."

Kan je je niet veel voorstellen bij Bulgarije? Dit was bij Jan (26) ook het geval. Tot hij op een mooie lentedag een mailtje kreeg met een vacature voor callcenter operator in Sofia.

Als kind beleefde Kris onvergetelijke zomers aan de Costa Dorada. Elk jaar wurmde het hele gezin zich in een Kever en tufte richting Spanje. Nu woont ze al 23 jaar met haar dochter in Mallorca, 'La Isla de la Calma'.

Roemenië is het moeilijkste land in Europa voor ondernemers. Dat zijn de woorden van Jan. Hij werkt er al 12 jaar en vertelt ons in geuren en kleuren over zijn hobbelige loopbaanpad.

Liesbeth woont sinds oktober in Bonäshamn, een lieflijk dorpje met 40 inwoners vlakbij Lapland. Ze vertelt: "Als ik door het raam kijk, zie ik bossen en een meer. In onze tuin rennen er vossen, en elke avond komt er een koppel rendieren langs om te grazen."

Kristin woonde voor haar werk 7 maanden in Rome. “Het was fantastisch, maar tegelijk ook moeilijk: ik moest namelijk mijn man en dochtertje achterlaten in België.

Lijkt het je ook een romantisch idee om naar IJsland te trekken en er zes maanden bij een tuinier te werken? Marianne (48) en haar vriendin deden dit echt.

Koen (37) snuift elke dag de gezonde berglucht op, heeft vrienden uit 12 verschillende landen en werkt net als zijn Mexicaanse vriendin voor een internationale organisatie. Welkom in… Genève!

In de zomer van 2002 verhuisde Joris met zijn Spaanse geliefde Mercedes, hun twee kinderen en hun hebben en houden naar Spanje. Hun auto deed er twee dagen over, de verhuiswagen drie.

Lieve woont al 14 jaar met haar gezin in Groningen en werkt als IT-consultant. Ze vertelt: "Ik krijg om de haverklap bezorgde collega's over de vloer die me vragen of ik kan uitleggen hoe het zit met onze politieke situatie."

Middenin de verbouwingen van hun huis, kreeg de vriend van Veerle een job aangeboden in Zwitserland. Ze ruilden hun bouwwerf voor een keurig gerenoveerd appartement in de horlogevallei van Bern.

Drie jaar geleden snakte Inge (25) naar een uitdaging. Ze trok naar Sorrento, een wondermooi stadje in de buurt van Napels, en werkte er zes maanden als hostess.

Alex en Agnieszka woonden met veel plezier in Leuven. Maar toen Agnieszka een vaste baan kreeg bij de EU in Luxemburg, ging het snel.

In de zomer van 2000 vertrok Veerle (32) met de boot vanuit Oostende naar Londen. Ze had geen specifieke verwachtingen en wilde gewoon proeven van de stad.

In 2006 kreeg Nico (37) de kans van zijn bedrijf om enkele jaren in München aan de slag te gaan. Samen met zijn vrouw Wendy en hun twee kinderen vestigde hij zich in Biberbach.

Sinds 1998 woont François samen met zijn Noorse vrouw in Gjettum-Sandvika. Voor hij hier terecht kwam, doorzwom hij echter heel wat watertjes.

Sabine (40) trok 22 jaar geleden weg uit Brugge en vestigde zich in Oost-Souburg (Zeeland). "Mijn halfbroer woonde er en toen ik hem er enthousiast over hoorde vertellen, werd ik aangetrokken door het avontuur.""

'Is het gras werkelijk groener aan de andere kant?' Dat vroeg Raf (29) zich af nadat hij zijn studies had beëindigd. Hij nam de proef op de som en vertrok als EVS-vrijwilliger naar Polen. Daar leerde hij na Lina kennen, een Litouwse EVS-vrijwilligster. Zo kreeg zijn Poolse avontuur een onverwacht Litouws staartje.

Nadat Katrien (29) haar studies ‘Interieurvormgeving’ in Sint-Lukas in Brussel had afgerond, had ze nog geen zin zich meteen te settelen en een vaste job te zoeken.

De Brusselaars Bart en Katleen (allebei 32) trokken zes jaar geleden naar Andalusië om er zich volledig te laten onderdompelen in een nieuwe cultuur. Hun eindbestemming was het zuiderse stadje Jerez de la Frontera.

Leen (29) trok zeven jaar geleden naar de Franse havenstad Le Havre in Normandië om er nog een jaartje bij te studeren.

Jarenlang was Belfast het toneel van bloedige rellen tussen katholieken en protestanten. Vandaag promoot ze zichzelf als de ultieme citytripbestemming.

In tegenstelling tot haar man, keek Sofie (30) niet uit naar een leven als expat. En van Bulgarije was ze ook al niet wild. Toch waagde ze de sprong.

Als je aan Zwitserland denkt, denk je spontaan aan besneeuwde bergtoppen, chalets en koekoeksklokken. Maar Zwitserland is meer dan enkel fotogeniek. Ingrid (56) volgde 36 jaar geleden de man van haar leven en ruilde België voor het Alpenland.

Maanden heeft hij getwijfeld voor hij de sprong waagde. Tot ik besefte: Dublin is het einde van de wereld niet. Wel, integendeel."

De afgelopen negen jaar reisde Diether (41) regelmatig naar Zweden voor het werk. Hij leerde het land stukje bij beetje kennen en ging volledig voor de bijl: "De natuur is werkelijk buitengewoon!"

Danny (36) werkte gedurende drie maanden als consultant in Aylesbury. "Dat is niet lang, maar lang genoeg om heel wat te leren over de Engelse cultuur.

Patrick (37) en Inge (36) woonden eerst vijf jaar in Ierland. Daar werden Arno en Eveline geboren. In 2003 verhuisden ze naar Cyprus, waar dochter Emma het levenslicht zag. "De mensen zijn hier vriendelijk, net als in Ierland. Mensen in een klein land zijn altijd vriendelijker dan in een groot. De kans is immers reëel dat je elkaar nog 'ns tegenkomt."

Na vijf boeiende kabinetsjaren besliste Els (38) in 2004 een pauze in te lassen. Het plan was om vijf maanden te genieten en daarna vol energie terug aan het werk te gaan.

Elke (23) is een anglofiel. Om een voor zichzelf onverklaarbare reden voelt ze zich al heel haar leven aangetrokken tot de UK.

Innes (27) trok naar Praag om er een cursus te volgen. Dat viel zo mee dat ze er maar meteen een job zocht ook. Erg moeilijk was dat niet. Na twee dagen had ze prijs. Intussen denkt ze niet meer aan terugkomen. Zelfs al telt haar maandloon nog niet de helft van wat ze verdiende in België, en hebben de Tsjechen absoluut geen tafelmanieren.

In de zomer van 1993, toen ze nog net geen 18 jaar was, vertrok Hilde (30) voor een jaar naar Finland als uitwisselingsstudent met AFS. "In Finland, waar de hemel soms diep blauw kan zijn, leek het alsof ik voor de eerste keer de zon zag schijnen. Alsof het licht daar zuiverder was."

"Toen ik in december 1999 voor het eerst voet zette op IJslandse bodem, was ik gekleed alsof ik naar de Noordpool ging. Twee vesten, een muts, handschoenen en een sjaal."