Columnist Guido: "Ik heb een boek geschreven en ik kan jullie verzekeren: het was een hel, een regelrechte hel. Ik moest namelijk... samenwerken."

Het is weer zover. Leerlingen worden in hun uniformpjes gehesen, moeders kaften boeken en leerkrachten krijgen steunbetuigingen.

Columnist Guido: "Telkens als ik over mijn kinderen schrijf, slaag ik erin om minstens één van hen, maar meestal alle vier, verongelijkt te doen bellen."

Columnist Guido: "Als ik een montere bouwvakker zie, word ik jaloers. Werken in de zon, wat dollen met collega's... Heerlijk lijkt het me."

Columnist Guido: "Ik hoor vaak bij jonge bijna-afgestudeerden dat ze nog niet klaar zijn om te gaan werken. Zou het koudwatervrees zijn?"

"Ik geloof in 'creatieve destructie'. Je kan pas gelukkig worden als je eerst je zekerheden achter je laat en je bruggen verbrandt."

"Uitstelgedrag. Ik heb er last van. Mijn hele leven al. Vroeger als student, en nu ook met het schrijven van columns zoals deze."

Guido: "Faalangst. Kent u dat? Denken dat het elk moment kan misgaan en dat het spelletje uit is."

Guido: "Toen gebeurde het: enkele mensen bestelden een tiramisu. Het zag er verrukkelijk uit. Daar was het echte geluk."

"Ik ben een vriendelijke sukkel. Een vijg. Eigenlijk heb ik een manager nodig om mijn financiële belangen te behartigen."

"Echt volwassen kun je mij nog steeds niet noemen. Als ik voor de klas sta, wil ik dat iedereen mij een toffe peer vindt."

Guido: "Het is heerlijk om te zien hoe jonge mensen evolueren van onzekere, bleke figuren tot zelfbewuste karakters."