Guido: "Ik krijg soms het gevoel dat het hele bedrijfsleven aaneenhangt van meetings, en dat er maar weinigen echt werk opleveren"

Guido: "Dat is toch een beetje gemeen? De schuld bij de werknemer leggen en hem betichten van een gebrek aan loyauteit?"

Guido: "Ze keek op, erkende mijn bestaan en keek terug naar het schermpje van haar smartphone. ‘Jaaaa?’ vroeg ze."

Guido: "Je moet twee groepen mensen veel beter betalen, leerkrachten en kunstenaars. In beide gevallen om dezelfde redenen."

Guido: "Als ik achter mijn bureau zit en mijn iPad check, voel ik mij een kind van deze tijd. Een echte professional."

Guido: "Een jongmens, modieus gekleed, liep achter z'n karretje nonchalant te keuvelen in een bluetooth-apparaatje."

Guido: "Ik heb op een bepaald moment begrepen dat schrijven zo ongeveer het enige was wat ik graag deed en goed kon."

Guido: "Een student van me begon een discussie op Facebook. Hij vroeg zich af hoeveel hij later gaat verdienen..."

Guido: "Een studiegenoot vertelde me dat hij de reclamewereld vaarwel had gezegd en zich nu ongelooflijk goed amuseerde."

"We spraken over de schakeringen blauw die het meer vandaag toonde. Over de strepen die de wind over het wateroppervlak trok."

"De twee groepen moesten geblinddoekt en in polonaise op zoek gaan naar een sjaal die aan een boomtak hing."

"Mijn echtgenote werkt al ruim 20 jaar vol geestdrift voor een accountantskantoor. Maar het plezier in haar werk begint te tanen."