Dit artikel is ouder dan een jaar. Sommige info is misschien verouderd.
Collega's en bazen

Venijnige collega's

Je bent op een netwerkevent met je collega Ann en moet even naar het toilet. Als je terugkomt is ze in gesprek. Achteraf zegt ze: 'Je was nog maar net weg en de mensen kwamen op me af om te praten!' Over subtiele agressie en hoe je er best op reageert.

'Laat maar, dat begrijp je toch niet!' of 'Speel je weer het slachtoffer?'. Vaak hebben we de neiging om dit soort opmerkingen te rationaliseren: we zeggen tegen onszelf dat ze niet slecht bedoeld zijn of dat we te gevoelig zijn. 

Volgens experts lieg je jezelf iets voor: het is perfect normaal dat zulke opmerkingen je raken. 

Bezorgt een opmerking je een onbehaaglijk of akelig gevoel, dan overschrijdt ze je persoonlijke grens en is ze 'subtiel agressief'. Ook al heeft diegene die ze geeft het niet verkeerd bedoeld en flapte hij er gewoon iets uit.

Verschillende soorten

Er bestaan heel wat vormen van subtiele agressie. Dit zijn de meest voorkomende. 

  • Je gesprekspartner geeft verborgen kritiek.
    Bijvoorbeeld: 'Leuke foto van je kinderen, alleen jammer dat jij ongelukkig kijkt'.
  • Je gesprekspartner wijs je op een negatieve eigenschap.
    Bijvoorbeeld: 'Jij bent nu eenmaal niet zo sociaal'.
  • Je gesprekspartner ontneemt je het recht op jouw beleving.
    Bijvoorbeeld: 'Je bent te gevoelig'.
  • Je gesprekspartner bepaalt wat wel en niet besproken mag worden.
    Bijvoorbeeld: 'Stop er nu eens over!'.
  • Je gesprekspartner geeft je een negatieve evaluatie.
    Bijvoorbeeld: 'Wat zie je er moe uit vandaag!'.
  • Je gesprekspartner tempert je enthousiasme.
    Bijvoorbeeld: 'Dat gaat je toch niet lukken'.

Te perplex om te reageren

Hoe ga je best om met subtiele agressie? Drie tips.

  • Neem het jezelf niet kwalijk dat je niet onmiddellijk reageert.
    Het is normaal dat je op het moment zelf te verrast bent om te reageren. De meeste mensen klappen dicht of veranderen van onderwerp. Soms besef je ook pas achteraf dat de ander iets zei dat jou heeft geraakt.
  • Blijft de opmerking door je hoofd spoken? Breng de opmerking ter sprake en leg uit hoe je je erbij voelde.
    • Wacht tot je je gesprekspartner opnieuw ziet of bel hem op, en breng de opmerking ter sprake. Herhaal wat hij gezegd heeft en leg uit hoe je je erbij voelde. Bijvoorbeeld: 'Dat kwetste me' of 'Ik vond dat vervelend'. Rond af met een vraag: 'Snap je dat?' of 'Kan je je dat voorstellen?'. Zo geef je hem de kans om te reageren. Daarna kan je eventueel een verzoek doen: 'Wil je dat alsjeblieft niet meer doen?'.
    • Bevatte de opmerking verborgen kritiek? Concretiseer de woorden van de ander. In het geval van het netwerkevent kan je bijvoorbeeld zeggen: 'Bedoel je dat ik de mensen afstoot?' De kans is groot dat je collega zal zeggen dat ze het niet zo bedoelde. 
  • Trek je conclusies.
    Reageert je gesprekspartner op een negatieve manier en zegt hij dat je zeurt of overdrijft? Dan weet je dat hij geen respect heeft voor je grenzen en dat je beter wat meer afstand houdt.

Ook interessant

Suffe job? Kop op!

Zit je vast in een job die je geen voldoening schenkt? Zeven tips om het vol te houden en er het beste uit te halen.

Hoe overleef je januari?

Zou je het liefst een winterslaap houden en wakker worden als het weer lente is? Vijf eenvoudige tips die je werkdag opfleuren.

Je wereld op z’n kop

Wat als je een persoonlijke crisis meemaakt? Hoe ga je hiermee om op het werk? Sofie: “Toen ik ontdekte dat mijn vriend me bedroog, verloor ik mijn drive."

Bang voor verandering

Hoe komt het dat we het zo moeilijk hebben met verandering? En wat kunnen we doen om er beter mee om te gaan?

Geen lentegevoel?

Op moeilijke dagen is het belangrijk om zorg te dragen voor jezelf. We selecteerden tien tips die je kunnen helpen.

Goed gesprek met jezelf

Kijken je collega's regelmatig vreemd op omdat jij tegen jezelf zit te praten? Laat ze doen. Juist op je werk kan self-talk je helpen complexe taken de baas te worden. Het is een prima manier om stress af te blazen en jezelf te corrigeren. Dat zeggen psychologen in The Wall Street Journal.