- Leeftijd: 58
- Beroep: postbode
- Diploma: secundair onderwijs
- Ervaring: 36 jaar
Van nachtdienst naar vaste ronde
Veronique: “Ik begon 36 jaar geleden als postbode en pendelde elke dag van Gent naar Brussel. Daar deed ik 1 jaar dagdienst en 19 jaar nachtdienst. Tijdens de nachtdienst bereidde ik de postrondes van andere postbodes voor. Brieven sorteren per ronde, pakjes klaarleggen...
Uiteindelijk kon ik 16 jaar geleden aan de slag als postbode in Gent. Daar heb ik nu al 14 jaar een vaste ronde waar ik heel blij mee ben.
Veel variatie
Ik begin om 6.45 uur. Samen met mijn collega’s rangschik ik alle post per ronde.
Vanaf 8 uur bereid ik mijn eigen ronde voor. Ik sorteer de pakjes en brieven eerst volgens mijn route. Daarna steek ik alle brieven in speciale zakken, ‘overlast’ heet dat. En dan laad ik alles in de auto.
Om 10 uur begin ik aan mijn ronde. Soms iets vroeger, soms iets later. Dat hangt af van hoeveel post er is.
Eerst lever ik alle pakjes met de auto. Tijdens die autorit zet ik ook de zakken met overlast op specifieke plaatsen op mijn ronde. Want na de pakjes ga ik met de fiets op pad en ik kan niet alle post in 1 keer meenemen. Met de fiets breng ik de brieven rond, en ook de aangetekende zendingen, pensioenen, reclamefolders en tijdschriften. Je kan ook alles met de auto doen. Dat mag je zelf kiezen.
Mijn werkdag eindigt meestal om 15 uur. Als er wat minder post is en ik ben vroeger klaar, dan mag ik ook vroeger naar huis. Stoppen mag pas als mijn hele ronde afgewerkt is. En nee, ik word niet extra betaald als dat na 15 uur is. (lacht)
Vrijheid en sociaal contact
Eigenlijk heeft mijn job alles. Ik begin mijn dag binnen, samen met collega’s. Dat zijn fijne sociale momenten.
Daarna ben ik alleen op pad en kies ik zelf hoe ik het aanpak. Ik eet bijvoorbeeld op kantoor net voor ik mijn ronde begin. Maar in de zomer kan ik ook buiten in een parkje lunchen. Ik hou van die vrijheid en van buiten te zijn.
Nu we ook pakjes rondbrengen, heb ik veel sociaal contact met de mensen op mijn ronde. Dat vind ik een verbetering in vergelijking met vroeger.
Toffe ronde
Omdat ik al 14 jaar dezelfde ronde heb, ken ik heel wat bewoners en zij mij. Ik word altijd vriendelijk begroet. De kindjes roepen vaak al zwaaiend 'Dag postbode'. En zelfs de honden op mijn ronde zijn vriendelijk. Sommige blaffen wel, maar daar blijft het bij.
Rond Nieuwjaar hangt er aan sommige brievenbussen een bedankbriefje ‘Voor de lieve postbode’. Of ik krijg een doos chocolaatjes of een fles cava. Dat doet deugd en maakt mijn job extra mooi!
Goede work-out
Omdat ik de brieven met de fiets rondbreng, heb ik veel beweging. Mijn ronde is 12 km. Sommige delen fiets ik, andere doe ik te voet omdat de voetpaden nogal smal zijn. Elke dag zet ik tussen de 15.000 en 20.000 stappen.
Op mijn fiets staan 3 zakken post van elk 15 kg en ik fiets nog niet elektrisch. Dat kan wel, maar op mijn ronde liggen de meeste huizen dicht bij elkaar. Dan vind ik een gewone fiets handiger, maar het is wel harder trappen. (lacht)
Door weer en wind
Het weer is een uitdaging in deze job. Ik heb liefst zon, maar in België is het nu eenmaal vaker slecht dan goed weer.
Regen vind ik het vervelendst. Je gaat minder rap vooruit. Je krijgt het koud. En het is moeilijk om de post helemaal droog te houden.
In de winter is het ook lastig om je handen warm te houden. Ik knip het topje van de wijsvinger en duim van mijn handschoenen. Zo kan ik de post goed vasthouden terwijl de rest lekker warm blijft.
Tips voor nieuwe postbodes
Mijn belangrijkste tip voor nieuwelingen: heb geduld en hou vol! Geef jezelf de tijd om de job te leren, want er komt veel bij kijken. Het duurt makkelijk 6 maanden voor je het in de vingers hebt.
Zodra je alles goed kent, is het een prachtige job.“