Buitenland

Wonen en werken in de Dominicaanse Republiek

Mik ging elk jaar met zijn Belgisch-Dominicaanse vrouw Orquidea op vakantie naar de Dominicaanse republiek. Na een aantal jaar stelde hij voor om te verhuizen. Zijn vrouw zag dat eerst niet zitten omdat ze er al zo lang weg was, maar liet zich toch overhalen. Mik: “Intussen is ze zo gelukkig dat ze niet meer naar België wil!”

Mik (37): “We wonen in Puerto Plata, de geboortestad van m’n vrouw. Vroeger was hier veel toerisme, voor Punta Cana zo populair werd. Daarna is het serieus bergaf gegaan, maar intussen merk je dat het weer betert. Er gaan nieuwe hotels open. Cruiseschepen meren aan. Het gaat de goede kant op.

Strandbar

Ik baat een strandbar uit. In het begin was het niet makkelijk. Het heeft een tijd geduurd voor het goed begon te draaien. Maar momenteel kan ik met trots zeggen dat we een van de populairste bars op het strand zijn.

Het leuke van een bar is dat je zoveel verschillende mensen leert kennen. Uit alle uithoeken van de wereld, elk met zijn eigen achtergrond en verhaal. Onze bar is ook populair bij de Belgen en Nederlanders die hier wonen. We zijn we een soort van stamkroeg voor hen, waar iedereen iedereen kent.

Corruptie

Wat wennen was, is de corruptie. Je krijgt geen snelheidsboetes, of boetes voor dronken achter het stuur zitten, maar het gebeurt wel regelmatig dat een politieagent je laat stoppen omdat hij ‘honger of dorst’ heeft. Als je hem dan 100 of 200 pesos geeft (twee tot vier euro) is hij content. Ook als je administratief iets moet geregeld krijgen bij de overheid, is het beter om wat geld onder tafel te schuiven.

De mañana-mentaliteit was eveneens gewoon worden. Toen ik hier pas woonde, organiseerde ik een barbecue voor de hele familie. Ik had iedereen tegen 18 uur uitgenodigd. Om 19 uur daagden de eerste gasten op. Tegen 20 uur waren we voltallig. En als een schrijnwerker of loodgieter zegt dat hij vandaag zeker komt, ga er dan maar van uit dat het morgen zal zijn. Langs de andere kant is dat ook net het leuke aan dit land, want alles kan en niets moet. Er is veel minder stress dan in België.

Bickyburgers

Wat ik het meeste mis is het Belgische eten. Je hebt hier prima restaurants en heel lekker eten, maar de typisch Belgische dingen zoals americain, curryworsten, mosselen, grijze garnalen… zijn niet verkrijgbaar. Al begint het stilaan te beteren, want intussen vind je hier al wel Belgische koekjes, witloof, spruitjes… En om het gemis wat te compenseren verkopen we in onze bar ook stoofvlees, vol-au-vent, Bickyburgers en bitterballen. <lacht>

Het hele jaar door schommelt de temperatuur rond de 32 graden. Onze vrije tijd spenderen we dan ook grotendeels buiten. We doen een tochtje met de catamaran of gaan zwemmen in de laguna. Soms trekken we enkele dagen naar een van de mooie all inclusive hotels. En als er vrienden of familie op bezoek zijn, ga ik met hen op stap. Dan toon ik hen de mooie plekjes: de victoriaanse huizen in Puerto Plata, de eerste nederzetting in Santo Domingo, de walvissen in Samana… Heel wat mensen denken dat hier enkel zon, zee en strand is, maar er is zoveel meer te zien, zowel qua cultuur als natuur.

Toekomst

Ik heb geen idee wat de toekomst brengt. Ik ben hier momenteel heel gelukkig en denk absoluut nog niet aan verhuizen. Maar ik ken mezelf: als ik te lang op dezelfde plaats woon, word ik rusteloos. Ik hou van verhuizen. Ik hou ervan om telkens weer nieuwe mensen te leren kennen, nieuwe plaatsen te ontdekken. Dat geeft me energie en zorgt ervoor dat ik niet vastroest. Dit gezegd zijnde, denk ik dat ik hier nog wel een poos zal blijven. De gezondheid van mijn vrouw vaart er wel bij. Ze heeft astma en moest in België haast constant met haar puffer rondlopen. Hier gebruikt ze hem bijna nooit meer. “

 

E-mail: fanneslabro@gmail.com

Facebookpagina: facebook.com/TropicalBar

Buitenland

Ook interesse?

  • Wil je graag getuigen over je ervaring in het buitenland? Mail naar de redactie.
  • Droom je van een buitenlandse ervaring? Lees meer op 'Werken in het buitenland'. 

Ook interessant

Wonen en werken in Australië

Ian werkte op een baggerwerf in het Australische Port Hedland. “De arbeiders woonden er in kampen die georganiseerd werden door de mining companies. Openbare dronkenschap en vechtpartijen waren er wekelijkse kost.“

Wonen en werken in Australië

Mattia's vriend werkt een jaar als ‘flying doctor’ in Australië. Mattia: “Op de luchthaven staat er een wasmachine waar je je sportschoenen moet in steken. Kwestie van de Australische bodem niet te bevuilen!”

Wonen en werken in Panama

Hananja deed vrijwilligerswerk op een idyllische plaats. "Het was een lodge in het midden van de jungle met een gezellig openlucht-restaurant en een cacaoplantage waar de gasten leerden hoe je chocolade kan maken."

Wonen en werken in Nederland

Lies trouwde acht jaar geleden met een Nederlander en woont nu in Maastricht. “Op de parking van de winkel staan evenveel Belgische als Nederlandse wagens. Dat geeft me een fijn gevoel.”

Wonen en werken in Kenia

Ann deed vrijwilligerswerk bij een organisatie die hulpbehoevende kinderen opvangt in Ukunda. “Van zodra ik de luchthaven uitstapte, voelde ik me thuis."

Wonen en werken in Bolivia

Op de lagere school was Rik gefascineerd door de verhalen van de Duitse dokter Albert Schweitzer. Nu, zoveel jaar later, is hij zelf dokter en richtte hij ‘Doctors on Mission’ op. Zijn doel? De allerarmsten van hulp voorzien.