Buitenland

Wonen en werken in Spanje

In een ver verleden werkte Mark nog voor VDAB. Tot hij in 2006 z’n jongensdroom achterna ging en verhuisde naar Barcelona. De bedoeling was er een jaar te blijven om de taal te leren. Maar de liefde lonkte. Mark: “Ik leerde Alexia kennen. De rest is geschiedenis. Intussen hebben we een dochtertje van zes maanden: Nina.”

Mark (40): “In Barcelona wonen was mijn droom. De eerste keer dat ik Barcelona bezocht, als student, dacht ik: “Hier wil ik ooit wonen”. Ik weet eigenlijk niet precies waarom, het was een gevoel. Ik herinner me nog goed hoe ik in april 2006 aankwam met heel mijn hebben en houden in één valies. Overtuigd dat ik na een jaar terug naar België zou gaan. Het is lichtjes anders gelopen. <lacht>

Toen ik hier net woonde heb ik verschillende jobs gedaan om rond te komen. In mijn vrije tijd speelde ik gids voor vrienden, familie of kennissen die op bezoek kwamen. Ik vond het leuk om hen ‘mijn’ stad te laten zien. Toen kwam de financiële crisis, en werden de banen schaars. Zo is het idee gegroeid om professioneel te gaan gidsen. Niet alleen omdat ik dat plezant vond, ook het opstarten van een eigen zaak leek mij een geweldig avontuur. En zo geschiedde.

Fietstochten

Onder de naam Meet my Barcelona begeleid ik fietstochten voor Vlaamse toeristen. En sinds kort ook bedrijfsuitstappen en groepsreizen in Barcelona en Catalonië. Ik vind het heel leuk om m’n eigen bedrijfje te hebben. Ik denk graag na over manieren om het verder uit te bouwen. Een nadeel is wel dat ik er eigenlijk zeven op zeven mee bezig ben. De knop uitzetten lukt me niet altijd. Maar dat komt ook doordat mijn werk zo nauw verbonden is met mijn leven in deze stad.

Barcelona is een heel dynamische stad. Je vindt er alle nationaliteiten en er valt voortdurend iets te beleven. En ook al hebben heel wat mensen het niet breed, ze lijken meer van het leven te genieten. Niet te verwonderen als de zon bijna altijd schijnt en de zee op de achtergrond lonkt. Wil je toch even aan de stad ontsnappen, dan sta je op een uurtje rijden aan de prachtige Costa Brava, de noordkust van Catalonië met zijn kristalhelder water en mooie baaien. En op anderhalf uur rijden heb je de Pyreneeën waar je kan wandelen of skiën.

Ruw

Wat opvalt als je hier een tijdje woont, is hoe goed we het in België hebben. Ik heb het er vaak over met mijn Vlaamse gasten. Een ober in Barcelona verdient 800 euro per maand. Een vriendin die voltijds in een kledingboetiek werkt, verdient 750 euro per maand. De kost van het leven is hier minstens zo hoog als in België, vooral omwille van de hoge huurprijzen in Barcelona. Die zijn door de crisis enorm gestegen. De mensen konden het zich niet meer veroorloven om een huis te kopen, dus begonnen ze allemaal te huren. De prijzen verschillen natuurlijk heel erg van wijk tot wijk, maar een simpel, centraal gelegen tweeslaapkamer-appartement kost al snel 900 euro. Dat is heel veel in vergelijking met het gemiddelde loon.

De samenleving ervaar ik als ruwer, maar dat kan ook te maken hebben met het feit dat ik in een grootstad leef. Je moet op je tellen passen en niet naïef zijn. Laatst maande ik een partner waarmee ik had samengewerkt aan om zijn factuur te betalen. Volgens zijn broer lag hij op intensieve zorgen met een hartaanval. Een paar dagen later zag ik hem op Facebook-foto’s blaken van gezondheid.

Strijd

Intussen heb Ik een paar goede Catalaanse vrienden. Dat was niet makkelijk. Catalanen zijn geen open mensen, en zelf ben ik dat ook niet. Ik heb veel sympathie gekregen voor hun strijd voor onafhankelijkheid. De Catalaanse taal kent een lange geschiedenis van vervolging door de Spaanse overheid. Tijdens de dictatuur van Franco was ze zelfs verboden. En ook vandaag gaat de vervolging van het Catalaans gewoon door: de Spaanse regering wil het onderwijs, dat na de dood van Franco opnieuw in het Catalaans gegeven wordt, terug in het Spaans. Wat zouden wij ervan vinden als de Belgische regering plots zou aankondigen dat het onderwijs in Vlaanderen opnieuw in het Frans moet?

Op één oktober wil de Catalaanse regering een referendum organiseren over de onafhankelijkheid. De Spaanse regering zal dit met alle mogelijke middelen proberen tegen te houden. Niemand weet wat er gaat gebeuren. Er breken spannende tijden aan.

Groen

Op termijn komen we misschien wel terug naar België. Het zal er een beetje van afhangen of ik tegen dan mijn bedrijf vanuit België kan runnen. Eens terug in België zal ik Barcelona zeker missen, net zoals ik in Barcelona België soms mis. Dat is zo wanneer je hart in twee landen ligt. Maar zover zijn we nog niet. Eerst willen we nog graag buiten Barcelona gaan wonen. Zodat Nina kan opgroeien in het groen.”

 

E-mail: mark.meesen@gmail.com

Website: meetmybarcelona.com

Buitenland

Ook interesse?

  • Wil je graag getuigen over je ervaring in het buitenland? Mail naar de redactie.
  • Droom je van een buitenlandse ervaring? Lees meer op 'Werken in het buitenland'. 

Ook interessant

Wonen en werken in Italië

Isabelle runt een B&B in het middeleeuwse dorpje Poggio Cupro. “Tijd vergt elasticiteit hier. Je kan je daarover opwinden, maar dat werkt contraproductief.”

Wonen en werken in Kenia

Christel: “We vinden het heerlijk om niet meer deel te nemen aan de ‘rat race’. We werken hier 7 op 7, maar toch voelt het anders. Het zonlicht helpt.”

Wonen en werken in Noorwegen

Jetske is graag onderweg. Letterlijk en figuurlijk. “Ik probeerde te passen in het huisje-tuintje-boompje-verhaal, maar dat lukte niet. Het zit in mij om op ontdekking te gaan."

Wonen en werken in de Dominicaanse Republiek

Eva was nog maar net terug van Suriname of ze voelde het alweer kriebelen. Toen ze een vacature zag met de titel 'Avontuurlijke leerkracht in de Dominicaanse Republiek’, was ze verkocht. 

Wonen en werken in Thailand

Steven pendelt al enkele jaren tussen Hongkong en Thailand en verloor er z’n hart. En ook bijna een been. “Als je langs een oprit wandelt in Thailand, riskeer je een hondenbeet in je kuiten."

Wonen en werken in Duitsland

Om vlot te kunnen communiceren met de familie en vrienden van z'n Duitse vrouw, ging Tom werken in Mainz. “Mijn Duits reikte niet verder dan: Wienerschnitzel, was ist denn das?”