Buitenland

Wonen en werken in Abu Dhabi

David werkt al 13 jaar in het buitenland. De afgelopen 4 jaar in de Verenigde Arabische Emiraten. Binnenkort komt hij terug naar België en gaat hij een nieuwe uitdaging aan. David: “Als expat ben je voortdurend in beweging. Je ontmoet veel nieuwe mensen, maar je moet ook veel afscheid nemen. Dat valt me steeds zwaarder.”

David (36): “Hoe ik er ben ingerold? Toen ik nog studeerde, begon een vriend van me te werken in Dubai, bij Jan De Nul. Zijn verhalen spraken me enorm aan.

Omdat ik na mijn studies nog vrijgezel was, en een avontuurlijke job me aansprak, solliciteerde ik er ook. En zo geschiedde. 

Intussen werk ik nog altijd in het buitenland, maar wel voor een andere werkgever: Earth Moving Worldwide. Wij doen voornamelijk landwinningsprojecten.

Ik werk er als Service Manager. Dit betekent dat ik verantwoordelijk ben voor de aankoop, logistiek en administratie van de centrale en internationale werkplaatsen. Ik stuur een team aan van een dertigtal lokale medewerkers en westerse expats. 

Goed, beter, best

Ik woon in Abu Dhabi. En dat is fijn! Er is een grote multiculturele gemeenschap en daardoor veel diversiteit. In dat opzicht lijken Abu Dhabi en Dubai op elkaar.

Het verschil is dat Abu Dhabi rustiger is. Dubai is een stad die de klok rond leeft en nooit slaapt. Abu Dhabi moet niet onderdoen wat betreft dynamiek, maar is iets meer familiegericht.

Het is hier een beetje een wereld van extremen. Alles is goed, beter, best. De meest opzichtige bezienswaardigheden, de grootste en meest luxueuze feesten… Alles is nieuw en ontzettend proper. 

Voor alles heb je een hulp. In de supermarkt pakken ze niet alleen je boodschappen in, ze dragen de zakken ook naar je auto. En overal heb je ‘valet parking’.

Je kan tot voor de deur rijden en je auto laten parkeren door een zogenaamde ‘valet boy’. Zonder meerkost.

Kussen en knuffelen

Langs de andere kant kan je geen alcohol vinden in de supermarkt. Enkel in ‘liquor stores’. Voor je er alcohol kan kopen, heb je een ‘liquor license’ nodig. En om die te krijgen moet je je loon opgeven.

Je mag per maand maar een zeker percentage van je loon uitgeven aan alcohol. Houdt de politie je tegen in het bezit van alcohol, maar zonder vergunning, dan krijg je een zware boete. 

Wat nog? Samenwonen met je vriendin als je niet getrouwd bent, doe je op gevaar van hoge boetes en deportatie. Je moet ook voorzichtig zijn met kussen en knuffelen in het openbaar.

Als iemand er aanstoot aan neemt, heb je een probleem. Tijdens de ramadan mag je ook als niet-moslim overdag niet drinken en eten in het openbaar. Geen sinecure als je weet dat het hier in de zomer tot wel 50 graden kan worden.

Wat me stoort, is dat de autoriteiten altijd voorrang geven aan de inheemse bevolking. Bij officiële instanties worden ze eerst bediend. Als er een politie-interventie nodig is, krijgen zij altijd gelijk.

Ook het feit dat ze hun religie te pas en te onpas gebruiken, ergert me. Wanneer een moslim te laat is voor een vergadering omwille van het gebed, is dat een geldig excuus.

En wordt iets niet uitgevoerd zoals afgesproken omwille van religieuze verplichtingen, dan mag je er zelfs geen opmerking over maken. 

Staycation

M’n vrije tijd is beperkt. Ik werk minimum 11 uur per dag en heb maar anderhalve dag weekend. Wat ik dan doe? Voornamelijk sporten: fitnessen, lopen, fietsen, wakeboarden, soms golfen…

Maar ook: gaan eten met vrienden, koken, en af en toe een staycation. Het tropische klimaat laat het toe om het ganse jaar door in een hotel aan een zwembad te gaan liggen. En laat de keuze aan chique hotels hier nu net eindeloos zijn. <lacht>

Wat na 13 jaar als expat begint door te wegen is het continu in beweging zijn. Ik krijg wel een indicatie van hoelang ik op een plek ga moeten blijven, maar zeker ben ik nooit.

Bottom line: ik ontmoet veel nieuwe mensen, maar ik neem ook vaak -noodgedwongen- afscheid.

Terug

Onlangs kreeg ik een jobaanbieding van een groot Belgisch bedrijf dat internationaal werkt. Ze boden me de functie van ‘fleet manager’ aan in de hoofdzetel. Ik kom dus terug.

De bedoeling is om na een maand of zes te evolueren naar de functie van ‘area fleet manager’ en ook West-Europa onder mijn hoede te nemen. Een nieuwe stap waar ik erg naar uitkijk.

Bovendien zal het fijn zijn om meer tijd in België te spenderen. Kan ik de verloren jaren wat inhalen. En gezien het om een internationaal bedrijf gaat, zijn er altijd mogelijkheden...”

 

Meer over David: linkedin.com

Ook interessant

Wonen en werken in Italië

Isabelle runt een B&B in het middeleeuwse dorpje Poggio Cupro. “Tijd vergt elasticiteit hier. Je kan je daarover opwinden, maar dat werkt contraproductief.”

Wonen en werken in Kenia

Christel: “We vinden het heerlijk om niet meer deel te nemen aan de ‘rat race’. We werken hier 7 op 7, maar toch voelt het anders. Het zonlicht helpt.”

Wonen en werken in Noorwegen

Jetske is graag onderweg. Letterlijk en figuurlijk. “Ik probeerde te passen in het huisje-tuintje-boompje-verhaal, maar dat lukte niet. Het zit in mij om op ontdekking te gaan."

Wonen en werken in de Dominicaanse Republiek

Eva was nog maar net terug van Suriname of ze voelde het alweer kriebelen. Toen ze een vacature zag met de titel 'Avontuurlijke leerkracht in de Dominicaanse Republiek’, was ze verkocht. 

Wonen en werken in Thailand

Steven pendelt al enkele jaren tussen Hongkong en Thailand en verloor er z’n hart. En ook bijna een been. “Als je langs een oprit wandelt in Thailand, riskeer je een hondenbeet in je kuiten."

Wonen en werken in Duitsland

Om vlot te kunnen communiceren met de familie en vrienden van z'n Duitse vrouw, ging Tom werken in Mainz. “Mijn Duits reikte niet verder dan: Wienerschnitzel, was ist denn das?”