Buitenland

Wonen en werken in Spanje

Toen Robin drie jaar geleden een burn-out kreeg, besloot hij het roer om te gooien. Hij ging terug studeren. Momenteel doet hij z'n stage in Barcelona. Robin: 'Door de lock-down zit ik zo goed als constant binnen. We hebben wel een dakterras. Als er niet te veel volk is, ga ik daar wat lezen of genieten van de ondergaande zon met een glas rode wijn.' 

Robin (37): 'Op mijn 34e had ik  een zware burn-out. Ik haalde geen energie meer uit het werk en wou iets creatiefs doen. Ik besloot terug te gaan studeren en koos voor Toegepaste Informatica. Intussen zit ik in mijn derde jaar. 

Bij de start van m'n studies had ik me voorgenomen om er alles uit te halen. Toen ik hoorde dat ik m'n stage in het buitenland kon doen, stond m'n besluit snel vast. 

Als kind van de boerenbuiten, heb ik gezworen om ooit in een grootstad te wonen. Nu had ik de kans. Ik twijfelde tussen Praag en Barcelona. Het werd Barcelona. 

Co-housing

Een geschikte verblijfplaats vinden, was niet simpel. Uiteindelijk kwam ik via AirBnb terecht bij een appartement in de wijk El Raval, in het centrum van Barcelona, op 500 meter van Plaça Catalunya. 

Ik deel het appartement met mijn host, Fanny. Het is vrijwel onmogelijk om alleen iets te huren. Voor een appartement van 60m² betaal je al snel 1.300 euro per maand. 

Er zijn andere wijken in Barcelona waar het rustiger is, maar waar je ook verder van het centrum woont. Ik wou absoluut op wandelafstand van mijn stageplaats wonen. Dat heeft enorm veel voordelen.

Het constante 'lawaai' is wel wennen. Barcelona is een stad die de klok rond leeft. Dat is leuk, maar het zorgt er ook voor dat slapen niet altijd evident is.  Zeker niet wanneer je boven twee populaire bars woont. Na twee dagen ben ik oordoppen gaan kopen. <lacht>

Stage

Ik doe stage in een software development bedrijf: Lemonade. Ze hebben hun hoofdzetel in Leuven, en een afdeling in Barcelona. 

Ik werk mee aan een project voor de Europese Commissie. In een notendop: we verwerken de informatiestroom over de import en export van goederen tussen de lidstaten van de Europese Unie.  

Het team bestaat uit heel wat verschillende nationaliteiten: Belgen, Spanjaarden, Argentijnen, een Nederlander, Brit, Cubaan, Braziliaan en Bulgaar. 

De manier van werken is gelijkaardig als in België. Dat heeft met de sector te maken. Binnen IT werken we doorgaans met een aantal universele methodieken die vrij goed gevolgd worden. Of je dan in Brussel of Barcelona werkt, maakt weinig uit. 

Rijkdom

Barcelona is geweldig. Je kan genieten van de zee, en lekker gaan wandelen in Montjuic. Daarnaast is er zo veel cultuur om te ontdekken! En elke dag opent er wel een nieuw restaurant. Bovendien regent het veel minder dan in België en er zijn veel minder grijze dagen. 

Het grootste cultuurverschil is het ritme waarop de mensen leven. Van de zogenaamde siësta merk je weinig, maar ze eten op totaal andere tijdstippen dan wij gewoon zijn. Voor 20 uur 's avonds eet je hoegenaamd niet. Dat bevalt me wel. Bovendien snoep ik veel minder als ik laat eet. 

Wat ik zelf als een minpunt ervaar is het feit dat ik zo goed als geen Spaans spreek. Mijn host noemt me daarom nog steeds een 'Girri'. Een naam die de locals geven aan mensen die hier op bezoek komen of wonen maar de taal niet spreken. 

Mocht je langere tijd naar hier komen, dan zou ik je aanraden om de taal te leren. Je beleeft gewoon meer als je Spaans of -nog beter- Catalaans spreekt.  

Lockdown

Momenteel ziet mijn vrije tijd er nogal zielig uit. Door de coronacrisis en de volledige lock-down zit ik zo goed als constant binnen in m'n appartement. We hebben wel een gemeenschappelijk dakterras. Als er niet te veel volk is, ga ik daar wat lezen of genieten van de ondergaande zon met een glas rode wijn. Verder is het vooral Netflix kijken of met de overburen een 'straatgesprek' houden.

Ervoor probeerde ik zo goed als elke avond een nieuw restaurantje uit. Voor 15 euro kan je hier heel lekker eten en drinken. En elke zaterdag ging ik de stad in om wat cultuur op te snuiven. 

Ik had ook net een traditionele bioscoop ontdekt, die zowel nieuwe als oude films vertoont. De eerste keer dat ik er naar een film ben gaan kijken, applaudisseerde het publiek op het einde. Dat had ik nog nooit meegemaakt! Het was duidelijk dat de zaal vol filmliefhebbers zat.

Toekomst

Na m'n stage ga ik terug naar België om werk te zoeken. Ik heb een zoon van 8, dus verhuizen naar hier is moeilijk. We hebben het er wel al over gehad, maar voor hem zou dat een heel grote aanpassing zijn. Ander land, andere taal, andere school, andere vrienden, andere hobby's… 

Maar eerlijk? Ik zou het wel zien zitten om hier enkele jaren te wonen. Alleen niet meer pal in het centrum.'

 

E-mail: robinbraibant@hotmail.com

Buitenland

Ook interesse?

  • Wil je graag getuigen over je ervaring in het buitenland? Mail naar de redactie.
  • Droom je van een buitenlandse ervaring? Lees meer op 'Werken in het buitenland'. 

Ook interessant

Wonen en werken in Italië

Isabelle runt een B&B in het middeleeuwse dorpje Poggio Cupro. “Tijd vergt elasticiteit hier. Je kan je daarover opwinden, maar dat werkt contraproductief.”

Wonen en werken in Kenia

Christel: “We vinden het heerlijk om niet meer deel te nemen aan de ‘rat race’. We werken hier 7 op 7, maar toch voelt het anders. Het zonlicht helpt.”

Wonen en werken in Noorwegen

Jetske is graag onderweg. Letterlijk en figuurlijk. “Ik probeerde te passen in het huisje-tuintje-boompje-verhaal, maar dat lukte niet. Het zit in mij om op ontdekking te gaan."

Wonen en werken in de Dominicaanse Republiek

Eva was nog maar net terug van Suriname of ze voelde het alweer kriebelen. Toen ze een vacature zag met de titel 'Avontuurlijke leerkracht in de Dominicaanse Republiek’, was ze verkocht. 

Wonen en werken in Thailand

Steven pendelt al enkele jaren tussen Hongkong en Thailand en verloor er z’n hart. En ook bijna een been. “Als je langs een oprit wandelt in Thailand, riskeer je een hondenbeet in je kuiten."

Wonen en werken in Duitsland

Om vlot te kunnen communiceren met de familie en vrienden van z'n Duitse vrouw, ging Tom werken in Mainz. “Mijn Duits reikte niet verder dan: Wienerschnitzel, was ist denn das?”