Buitenland

Wonen en werken in Griekenland

Elise werkte 6 maanden als reisleidster op het Griekse eiland Kos. Ze vertelt: “Toen ik er in april aankwam, ontwaakte het eiland uit zijn winterslaap. De eilandbewoners deden nog snel wat reparatiewerken en gaven hun huizen een nieuw likje wit-blauwe verf. Even later draaide alles weer op volle toeren en stroomden de toeristen toe.”

Elise (23) studeerde in 2013 af als leerkracht lager onderwijs. Ze licht toe: “Helaas bleek de vraag naar leerkrachten in mijn regio een pak lager dan gehoopt. In plaats van naar Antwerpen of Brussel te pendelen, kon ik het evengoed wat verder zoeken, redeneerde ik. Het buitenland had me altijd al aangetrokken. Toen ik een vacature zag voor reisbegeleidster bij een bekende touroperator, solliciteerde ik. Tot mijn grote blijdschap kreeg ik de job.

Rozentuin

Mijn nieuwe woonplaats was Lambi: een dorpje in het Noorden van Kos. Ik woonde er samen met vijf collega’s in het huis van een lokale familie. Ik mocht kiezen tussen een kamer op de eerste verdieping of het ‘kleine huisje’ in de tuin. Dat laatste vond ik bijzonder pittoresk, dus mijn keuze was snel gemaakt.

Later kreeg ik te horen dat het vroeger een garage was, en dat kon ik in april en november voelen aan de kilte die er hing. Bovendien had ik niet veel luxe. Maar dat werd allemaal gecompenseerd door de rozen die ik passeerde op weg naar mijn huisje en de privacy die het bood.

Vers fruitsap

Mijn job was boeiend, maar intens. Ik werkte 6 dagen op 7 en moest altijd beschikbaar zijn. Ik haalde de toeristen af in de luchthaven, bracht ze naar hun hotel, gaf informatie over onze excursies en hielp bij problemen.

Die problemen mag je ruim interpreteren: een gast die zijn been brak, iemand die bestolen werd, een vlucht die overboekt was, een hotel dat niet deed wat het beloofde… Het was niet altijd gemakkelijk om de feiten na te trekken en een bevredigende oplossing te vinden. Er waren ook toeristen die van een mug een olifant maakten. ‘Geen vers fruitsap’ mondde soms uit in ‘Het is hier verschrikkelijk, we willen hier weg’. Soms had ik zelfs klanten die hun verhaal aandikten of een probleem verzonnen om door ons gecompenseerd te worden.

Hoge hakken

In mijn vrije tijd kon je mij aan het strand vinden. Ik woonde op 3 minuten wandelen van de zee, dat was hemels. ‘s Avonds ging ik geregeld uit eten met mijn collega’s om na te kaarten over de dag en te ventileren. Dat was de enige manier om het te overleven: tegenover de gasten bleef ik neutraal, maar achteraf moest ik toch even mijn frustratie of gelach kwijt.

Ik had me voorgenomen om veel te sporten, maar dat kwam er niet van. Nu ja, het vele rechtstaan en rondlopen op hakken in 30°C, moet toch ook de nodige calorieën geëist hebben!

Mega Mindy

Wat ik onvergetelijk vond? Mijn ontmoeting met een Nederlands jongetje van drie dat dacht dat ik Mega Mindy was omdat ik Vlaams sprak. Hij toonde me altijd trots zijn kunstjes in het zwembad en liet me zijn tekeningen zien.

Toen hij me in de luchthaven zag vóór zijn vertrek naar huis, kwam hij in volle vaart naar mij gelopen om me nog een knuffel te geven. Zijn mama mailde me achteraf om me te bedanken en schreef dat haar zoontje het eiland niet wou verlaten zonder afscheid van me te nemen.

Volle maan

Een ander voorval dat in mijn geheugen gegrift is, is mijn bezoek aan de Embros thermen bij volle maan. Samen met een collega daalde ik in het pikdonker af naar een stukje zeewater dat omringd werd door rotsblokken. Door de vulkanische ondergrond werd het water verwarmd.

We zwommen in de zwoele zomerlucht onder oneindig veel sterren en een volle maan die de zee tot leven leek te brengen. Plots begon er in de verte een sopraan het Ave Maria te zingen… Dat was magisch.”
 

E-mail: eliselannoo@gmail.com

Buitenland

Ook interesse?

  • Wil je graag getuigen over je ervaring in het buitenland? Mail naar de redactie.
  • Droom je van een buitenlandse ervaring? Lees meer op 'Werken in het buitenland'. 

Ook interessant

Wonen en werken in Frankrijk

Isabelle trok enkele maanden naar Frankrijk. Daar leerde ze de rijke Franse cultuur kennen én zichzelf. “In België help ik anderstaligen aan een job. Nu weet ik hoe ze zich voelen.”

Wonen en werken in Thailand

Kristel runt in Thailand een succesvolle duikschool en een hotel. “Thaise werknemers zijn inventief en vinden meestal wel een uitweg. Maar ons apenprobleem is nog altijd niet opgelost.”

Wonen en werken in Qatar

Het WK voetbal. Je kan er de laatste weken niet omheen. Evi is er al langer mee bezig. Ze helpt mee aan dit sportevenement en woont al meer dan een jaar in Doha.

Wonen en werken in Dubai

Droom je even mee? Van een luxueuze stad in het Midden-Oosten. Een heerlijk diner bij zonsondergang. En een sterrenhemel boven de woestijn. Voor Jeroen is dit realiteit.

Wonen en werken in Oekraïne

Vlad verhuisde vier jaar geleden van Antwerpen naar Kyiv. Begin dit jaar belandde hij in een nieuwe, gruwelijke realiteit. Hoe is het om te wonen en werken in een land in oorlog?

Wonen en werken op zee

Olivier vaart de wereld rond op een baggerschip. Momenteel spuit hij een strand op in Brazilië. “Heel bijzonder is de ‘evenaarsdoop’. Daar kijken we al van bij ons vertrek naar uit.”